Elbert in Aveyron
Geplaatst: 07 sep 2013, 12:09
Hallo, al weer sedert een dag of 12 ben ik in zuid Frankrijk, op een mijner favoriete vakantie en zoekbestemmingen.
Heb er dit keer voor gekozen om de omgeving van Riviere sur Tarn es nadrukkelijk te bekijken.
Dit omdat ik die altijd meer of minder gemeden heb na een themanummer van de GEA over dat gebiedje.
En ik daarom toch de verwachting had dat het gebied dan al mooi schoon geraapt zou liggen wezen.
Niets blijkt echter minder waar; wat niet in dat GEA nummer stond is hoe onherbergzaam en moeilijk toegankelijk veel stekken zijn.
En daar ik een voorkeur heb voor de moeilijker te bereiken stekkies, meestal meer en betere vondsten, bleek dit een kolfje naar mijn hand.
Ben wel inmiddels twee keer aan het noodlanden geweest; een keer in een braambosje, dat was minder...
Gisteren gekozen voor een stek van het Toarciaan, bij Fontaneilles, net boven de Schistes cartons, met de bedoeling om hopelijk een paar behoorlijke Hildoceraten en/of Harpoceratente scoren.
Maar al snel kwam ik in het hogere(lees jongere) deel terecht en vond daar mooie exemplaren van Polyplecten en Pseudo- en Plyseogrammoceras.
Al doende gade geslagen door twee enorme lammergieren, die , op 20 m. hoogte naar thermiek aan het zoeken waren ofwel wachtten tot ik echt es echt een end naar benee zou donderen...
Uiteindelijk ben ik toch weer afgedaald om alsnog weer een poging te doen voor de Hildo`s.
Ben een onaanzienlijk regengeultje ingeklommen en ondat het ding een knik maakte op ooghoogte, keek ik om de bocht recht tegen de kont van een dikke Phylloceras sp.(15 cm)aan.
Wat ruimte gemaakt en naar dat nivo omhoog geklauterd, toen bleek dat er naast en achter de ammoniet er nog twee exemplaren zich schuil trachtten te houden!(15 en 20 cm.)
Moge duidelijk zijn dat ik redelijk euforisch gestemd raakte.
Na de ammonieten geborgen en ingepakt te hebben, vervolgde ik mijn weg en raapte zowaar enkele kleine Hildoceraten op, maar niks om over te roepen.
Kort daarna trof ik een kleine (6cm) eivormige nodule, zoals ik er, al jaren, vele heb geopend en die onveranderlijk leeg, op wat pyrietvlekjes na dan, bleken te zijn.'
Dus ik legde de knol in mijn linker(werkschoen) hand en klopte het ding aan met de verwachting wederom een blanco te treffen.
Deze keer echter, Bingo!, een, ws. Catacoeloceras, bijna zo groot als de nodule, in blauw calciet met pyriet sutuurlijnen, onwaarschijnlijk mooi ding!
Moraal van het verhaal: al is het nog zo lang niks, als je blijft proberen is het toch echt een keer prijs.
Foto`s kan ik, jammer genoeg,(nog) niet tonen, heb geen camera bij...
Groeten van een blije Elbert uit Aveyron.
[Bewerkt door Elbert op 07-09-2013 om 13:06 NL]
Heb er dit keer voor gekozen om de omgeving van Riviere sur Tarn es nadrukkelijk te bekijken.
Dit omdat ik die altijd meer of minder gemeden heb na een themanummer van de GEA over dat gebiedje.
En ik daarom toch de verwachting had dat het gebied dan al mooi schoon geraapt zou liggen wezen.
Niets blijkt echter minder waar; wat niet in dat GEA nummer stond is hoe onherbergzaam en moeilijk toegankelijk veel stekken zijn.
En daar ik een voorkeur heb voor de moeilijker te bereiken stekkies, meestal meer en betere vondsten, bleek dit een kolfje naar mijn hand.
Ben wel inmiddels twee keer aan het noodlanden geweest; een keer in een braambosje, dat was minder...
Gisteren gekozen voor een stek van het Toarciaan, bij Fontaneilles, net boven de Schistes cartons, met de bedoeling om hopelijk een paar behoorlijke Hildoceraten en/of Harpoceratente scoren.
Maar al snel kwam ik in het hogere(lees jongere) deel terecht en vond daar mooie exemplaren van Polyplecten en Pseudo- en Plyseogrammoceras.
Al doende gade geslagen door twee enorme lammergieren, die , op 20 m. hoogte naar thermiek aan het zoeken waren ofwel wachtten tot ik echt es echt een end naar benee zou donderen...
Uiteindelijk ben ik toch weer afgedaald om alsnog weer een poging te doen voor de Hildo`s.
Ben een onaanzienlijk regengeultje ingeklommen en ondat het ding een knik maakte op ooghoogte, keek ik om de bocht recht tegen de kont van een dikke Phylloceras sp.(15 cm)aan.
Wat ruimte gemaakt en naar dat nivo omhoog geklauterd, toen bleek dat er naast en achter de ammoniet er nog twee exemplaren zich schuil trachtten te houden!(15 en 20 cm.)
Moge duidelijk zijn dat ik redelijk euforisch gestemd raakte.
Na de ammonieten geborgen en ingepakt te hebben, vervolgde ik mijn weg en raapte zowaar enkele kleine Hildoceraten op, maar niks om over te roepen.
Kort daarna trof ik een kleine (6cm) eivormige nodule, zoals ik er, al jaren, vele heb geopend en die onveranderlijk leeg, op wat pyrietvlekjes na dan, bleken te zijn.'
Dus ik legde de knol in mijn linker(werkschoen) hand en klopte het ding aan met de verwachting wederom een blanco te treffen.
Deze keer echter, Bingo!, een, ws. Catacoeloceras, bijna zo groot als de nodule, in blauw calciet met pyriet sutuurlijnen, onwaarschijnlijk mooi ding!
Moraal van het verhaal: al is het nog zo lang niks, als je blijft proberen is het toch echt een keer prijs.
Foto`s kan ik, jammer genoeg,(nog) niet tonen, heb geen camera bij...
Groeten van een blije Elbert uit Aveyron.
[Bewerkt door Elbert op 07-09-2013 om 13:06 NL]
