Paleontica Community

Om het jaar mooi af te sluiten ben ik eind november begonnen met de preparatie van een van de grotere trilobieten in mijn voorraadkist.
Deze trilobiet is 11 cm lang, komt uit het Pragiaan van Atchana ( Zuid-Oost Marokko) en was gelabeled als Odontochile hausmanni.
De lokale verkoper had al wat pre-prepwerk gedaan om zeker te zijn dat de trilobiet volledig in de matrix zat.( foto 1 )
Spijtig genoeg waren daardoor heel wat krassen ontstaan op de lange genale stekels en op de rand van het cephalon.
De matrix van deze trilobiet was heel erg kleverig en toen een stuk van het pygidium vrij was, bleven er heel wat witte puntjes achter. Nochtans dacht ik zeer voorzichtig te werken. Maar bij nader toezien waren deze witte puntjes matrix, die achterbleef in grote porien. Dit was vreemd, want O. hausmanni heeft niet dergelijke megaporien.
Deze trilobiet is dan ook een Zlichovaspis ( Devonodontochile). Tjechische onderzoekers opperen de hypothese dat deze megaporien mogelijk voelhaartjes hebben bevat om naderende predatoren tijdig te voelen aankomen.
Op de derde foto zijn deze megaporien onder de microscoop goed te zien. En zij zitten zelfs op het articulatievlak van de thoraxsegmenten. Dit maakt de hypothese van voelhaartjes toch wat moeilijker om te aanvaarden.
Maar misschien waren het wel druksensoren of werden zij gebruikt om een vloeistof af te scheiden ten einde aanvallers of parasieten af te schrikken.
Zoals te zien op foto 6 waren er veel van deze megaporien aanwezig, nagenoeg over het ganse lichaam verspreid.
De twee schizochroale ogen zijn nog bedekt met een dun laagje matrix, omdat dit materiaal onmogelijk te verwijderen is met de prepnaald zonder de lenjes te beschadigen. De matrix is niet alleen enorm kleverig, maar hij heeft ook dezelfde kleur als de lensen; dus met een naald werken lukt hier niet.
Dit zal een klusje zijn voor later, als ik een degelijk straalapparaat heb.

mvg

Lugo

Hallo Lugo,prachtig prepwerk,toch wel bizar die puntjes op de trilo.Wel leuk .




GR Pascal

Lugo schreef:
Om het jaar mooi af te sluiten ben ik eind november begonnen met de preparatie van een van de grotere trilobieten in mijn voorraadkist.
Deze trilobiet is 11 cm lang, komt uit het Pragiaan van Atchana ( Zuid-Oost Marokko) en was gelabeled als Odontochile hausmanni.
De lokale verkoper had al wat pre-prepwerk gedaan om zeker te zijn dat de trilobiet volledig in de matrix zat.( foto 1 )
Spijtig genoeg waren daardoor heel wat krassen ontstaan op de lange genale stekels en op de rand van het cephalon.
De matrix van deze trilobiet was heel erg kleverig en toen een stuk van het pygidium vrij was, bleven er heel wat witte puntjes achter. Nochtans dacht ik zeer voorzichtig te werken. Maar bij nader toezien waren deze witte puntjes matrix, die achterbleef in grote porien. Dit was vreemd, want O. hausmanni heeft niet dergelijke megaporien.
Deze trilobiet is dan ook een Zlichovaspis ( Devonodontochile). Tjechische onderzoekers opperen de hypothese dat deze megaporien mogelijk voelhaartjes hebben bevat om naderende predatoren tijdig te voelen aankomen.
Op de derde foto zijn deze megaporien onder de microscoop goed te zien. En zij zitten zelfs op het articulatievlak van de thoraxsegmenten. Dit maakt de hypothese van voelhaartjes toch wat moeilijker om te aanvaarden.
Maar misschien waren het wel druksensoren of werden zij gebruikt om een vloeistof af te scheiden ten einde aanvallers of parasieten af te schrikken.
Zoals te zien op foto 6 waren er veel van deze megaporien aanwezig, nagenoeg over het ganse lichaam verspreid.
De twee schizochroale ogen zijn nog bedekt met een dun laagje matrix, omdat dit materiaal onmogelijk te verwijderen is met de prepnaald zonder de lenjes te beschadigen. De matrix is niet alleen enorm kleverig, maar hij heeft ook dezelfde kleur als de lensen; dus met een naald werken lukt hier niet.
Dit zal een klusje zijn voor later, als ik een degelijk straalapparaat heb.

mvg

Lugo

wauw.

Het is moeilijk vanuit foto's af te leiden, maar deze prep is werkelijk een huzarenstukje, m'n complimenten. We hebben inderdaad al een boeiende discussie achter de rug over deze megaporieën. De observatie dat ze ook in het gewricht van de thoraxsegmenten zitten lijkt me erg relevant. Hypotheses als dat ze de basis vormen voor bewegelijke stekels lijken met deze observatie iets moeilijker houdbaar.

Volgens mij bemoeilijken ze de prep ook enorm. Elke porie vormt een hechte brug van matrix dat de rest van de matrix als het ware tegen de trilobiet aan verankerd. Combineer dat met pukkeltjes (die ook weer de matrix vasthouden) en de wetenschap dat trilobieten uit deze formatie vaak zich al wat moeilijker laten preppen en je krijgt misschien een idee van de prepnachtmerrie waar Lugo zich met succes doorgeworsteld heeft. Ik heb er ook zo eentje liggen en 'k moet eerlijk toegeven dat ik na een uurtje prep het stuk weer opzij gelegd heb om iets leukers te gaan preppen

Heel mooi Lugo.

Bedankt allemaal voor de fijne reacties.
De functie van die megaporien blijft mij echt boeien en ik ga proberen om hierover toch nog wat meer informatie te vinden. Er zijn immers zeer weinig trilobieten bekend, die dit soort porien hebben.

Het prepareren was inderdaad een moeilijke en tijdrovende klus, zoals reeds beschreven door Frederik.
Buiten de met matrix gevulde megaporien, die als ankerpunten voor de bovenliggende matrix dienst deden, zijn er inderdaad de talrijke knobbeltjes. Deze maken het oppervlak van de trilobiet zeer oneffen en onder de microscoop lijken het wel heuveltjes. Het is dan belangrijk om elke oneffenheid tijdig te detecteren. Zoniet gaat de prepnaald onverbiddelijk in de schaal.
Maar uiteindelijk is het resultaat toch behoorlijk.

Met deze wens ik ook iedereen een Gezond en Voorspoedig 2014.

mvg

Lugo