Paleontica Community

Hallo fossielnetters,

Ik vroeg me af wat het bovenste fossiel , (foto1,2,3,4,5 en 6) kan zijn. Iets van een schelp, maar verder kom ik niet. En kan het 2e fossiel de onderkant van een zeeegel zijn? Het 3e fossiel is een zeeegel die in een vuursteen zit, heeft iemand misschien nog tips om hem er beter uit de krijgen, (dat je er meer van kunt zien)? Ik vermoed dat de fossielen op de laatste 2 foto's kleine zeeegels zijn, kan iemand vertellen of dat vermoeden klopt?

De fossielen komen allemaal uit de groeve bij Hacourt in Belgie. Bij voorbaat dank, hopelijk kan iemand mij helpen.

Groeten,
Lars

Dag Lars,

over het schelpachtig fossiel durf ik geen uitspraak doen.
Maar het tweede fossiel is inderdaad een zeeëgel en wel de regulaire zeeëgel Gauthieria sp. Een klein stukje ontbreekt.
In de soortenlijst op dit forum vind je zeker afbeeldingen van deze zeeëgel terug.
Het derde fossiel, ook een zeeëgel zit erg versmolten met de vuursteen en is er bijna zeker niet in zijn geheel uit te halen.
Ook de volgende twee fossieltjes zijn zeeëgeltjes. Van deze is de schaal opgelost en blijft de mooie kern over.
Hierdoor is er ruimte tussen de kern en de omgevende vuursteen.
Je kan dus proberen met een luchtdruk prepareernaald ( of als je die niet hebt, met een stevige nagel en hamertje) steeds kleine stukjes vuursteen voorzichtig weg te halen en zo meer van de zeeëgel zichtbaar te maken. Wel voorzichtig werken om de kern niet te beschadigen en stoppen als er geen ruimte meer is tussen kern en vuursteen.
Ik denk trouwens dat deze twee fossieltjes ook regulaire zeeëgeltjes zijn.

Succes

Lugo

Hallo Lugo,volgens mij is er hier geen sprake van vuursteen,ik zie er toch geen kenmerken van .



Het gesteente kan best wel hard zijn ,maar daarom word het niet automatisch vuursteen.



GR

Pascal,

ik begrijp heel goed uw reactie, want als men over vuursteen praat, denkt men onmiddelijk aan het zwarte ( of tenminste donkere) gesteente dat zeer hard en zwaar is.
Toch is dit ook vuursteen.
Vuursteen komt in zeer veel variaties voor, maar in alle gevallen is de chemische samenstelling SiO2 ( siliciumdioxide) en dit wordt dus niet aangetast door een zuur.
Vuursteen is ook microkristalijn, dwz .dat de silicaatkristallen microscopisch klein zijn.
Krijt of kalksteen daarentegen heeft als hoofdbestanddeel CaCO3 ( calciumcarbonaat) en reageert wel met een zuur; het bruist dus als men een brokje in een zuuroplossing legt ( CO2 gas).
Afhankelijk van de ingesloten onreinheden en afhankelijk van de verweringstoestand kan het uitzicht van vuursteen zeer verschillende vormen en kleuren aannemen.

Omdat ik nogal gefascineerd ben door de vuursteenafzettingen in het Boven-Krijt, heb ik
heel wat tijd besteed om uit te zoeken wat hierover in de literatuur te vinden is.
Zoals bvb. het onstaan van vuursteen, de variaties in vuursteen, verouderingsprocessen en verwering, enz...
Zo blijken de lagen vuursteen in het Maastrichtiaan bvb. afgezet te zijn volgens het ritme van de Milankovitch cyclus en volgen zij dus de klimaatschommelingen van de aarde.

De vuursteen op bovenstaande foto's komt volgens mij uit het vuursteeneluvium van Haccourt en meer specifiek uit de Lanaye member ( Gulpen formatie ).


mvg

Lugo

Hallo Lugo,weer iets bijgeleerd.



VR GR Pascal.

Hey Lugo,

neem mij het niet kwalijk, maar de getoonde vondsten zijn bewaard in hornsteen en niet in vuursteen! Hierin is wel een verschil...

Groeten,
Oliver

Hallo Lars,

jouw vondsten zijn erg interessant. Wat de determinatie betreft zou je een paar meer detail-fotos moeten maken. Anders denk ik niet dat de vondsten op naam te brengen zijn!
Wat de preparatie betreft zou ik probeeren de matrix met een 100g-hamer eraf te tikken.
Nr. 1 zou een deel van een oester kunnen zijn, Nr. 2 is een regulaire zeeegel, Nr. 3 is een irregulaire zeeegel, Nrs. 3 en 4 zijn ook irregulaire zeeegels.



Groeten,
Oliver

[Bewerkt door hubertus68 op 14-04-2014 om 23:55 NL]

Dag Oliver,

bedankt voor uw inbreng.
De benaming hoornsteen is inderdaad een in sommige regio's gebruikte term voor deze vorm van vuursteen, zoals er nog vele andere benamingen worden gebruikt ( chert, flint, silex, vlees, etc...), afhankelijk van de regio, waar men zich bevindt of het uitzicht van het gesteente.
Maar in alle gevallen gaat het over een micro- of cryptokristallijn gesteente met SiO2 als hoofdcomponent. Afhankelijk van de concentratie aan kiezelzuurgel en de aanwezigheid van andere bestanddelen zullen bij de diagenese verschillende vormen van vuursteen ontstaan. Ook de verdere omstandigheden ( druk, temperatuur, grondwaterniveau, etc...) kunnen de karakteristieken in de loop der tijden nog aanzienlijk veranderen.
Een zeer mooi overzicht van deze variatie was onlangs te zien in het NHM van Maastricht.
L. Indeherberghe en V. Strijbos van onze werkgroep Krijt en Vuursteen hadden een zeer mooie stand opgebouwd, die vuursteen in al zijn vormen en verscheidenheid toonde.

mvg

Lugo


ps; als is het moeilijk te zien, toch denk ik dat de laatste foto ( onder de microscoop genomen ?) ook een regulaire zeeëgel toont. Van de voorlaatste foto ben ik niet zeker.

Hallo Lars, bij de laatste 3 foto,s zie ik absolut geen vuursteen ook geen hornsteen. het lijkt eerder kwartsitische zandsteen.
Gr.Ben

Ben,

sta mij toch toe de stelling van kwartsitische zandsteen enigszins in twijfel te trekken.
In de groeve van Haccourt, waar Lars naar verwijst als vindplaats, komt het vuursteeneluvium van het Boven-Krijt veelvuldig voor met als typische fossielen oa. de zeeëgels, die hier getoond worden.
Door uitwassing is het krijt tussen de vuursteenbanken verdwenen en aldus omgevormd tot een eluvium. Dit heeft ook zijn effect gehad op de vuurstenen en geleid tot verwering van dit gesteente.
Zelf heb ik heel wat materiaal van deze groeve in mijn verzameling en ik kan alleszins niet de kenmerken van kwartsitische zandsteen ( gelaagdheid en duidelijk herkenbare zandkorrels, verbonden door kwartsiet ) herkennen, ook niet onder de microscoop.
Interessant informatie over dit vuursteeneluvium is trouwens te vinden in Staringia 12; zee-egels uit het vuursteeneluvium van Hallembaye, uitgegeven door de NGV 2006.

mvg

Lugo