Preparatie van een Kayserops sp.

[Lugo]

Deze week ben ik nog eens begonnen met het prepareren van een trilobiet uit het Onder-Devoon van Marokko. Volgens het bijgevoegde label zou het gaan over een Comura cometa. Dit is een verouderde naam voor Kayserops, en aangezien ik nog niet zeker ben over de soort, hou ik het voorlopig op Kayserops sp.

Op de eerste foto is de trilobiet te zien hoe zij ( of hij ) werd gevonden bij het splitsen van de rots.
De vindplaats ligt in het Mader bekken ( Z-O Marokko ) in de buurt van Boulachral.
De breuk is niet echt zuiver.
In het bovenste blok bevindt zich het overgrote deel van de trilo. In het kleinere onderste gedeelte van de steen zit alleen het rechter oog samen met een stukje van het cephalon en enkele thorax fragmenten.
Ik ben de preparatie begonnen aan de rand van het cephalon ( rechterkant ) en zo helemaal rondom gewerkt tot aan het einde van de genale stekel aan de linkerzijde.
Opmerkelijk zijn de mooie tuberkels, die overvloedig aanwezig zijn.
Mooi om te zien, maar lastig bij het prepareren.
De lensjes in de ogen ( ongeveer 350 per oog ) zijn prachtig bewaard gebleven.
Opmerkelijk is het deukje dat zichtbaar is in het oog. Blijkbaar was dit flexibel weefsel.

De volgende stap is nu wat meer matrix verwijderen van het bovenste thoraxgedeelte en ook zoveel mogelijk van het pygidium vrij maken, alvorens het tweede stuk steen op zijn plaats aan te brengen en vast te lijmen.

Dit zal werk zijn voor de volgende dagen en weken.

groetjes

Lugo

[Wally]

Gewoon prachtigggggggggggggggggggggg !
Zoals altijd!

[scherven]

Hoi, Lugo, dit is wonderschoon zo duidelijk.
Groet,Ben

[Frederik]

Erg knap weeral. Maken die pukkeltjes het niet plakkerig?

[strandjutters]

Inderdaad Lugo,word weer een mooie.


GR Pascal

[Lugo]

Bedankt voor de fijne reacties.
Het is inderdaad zo dat de fijne tuberkeltjes het prepareren moeilijker maken. Toch mag ik niet klagen want de matrix komt redelijk goed los van de schaal.

Omdat ik erg benieuwd was om uit te vinden welke Kayserops het hier betrof, ben ik het pygidium beginnen prepareren. En hopelijk zou ik lange stekels aantreffen ( species megaspina ).
Dit bleek echter niet het geval te zijn en voortgaand op de vorm van de pygidale stekels gaat het zelfs niet over het genus Kayserops, maar wel Hollardops.
Dit is wel een lichte ontgoocheling, maar positief is toch de zeer goede bewaartoestand met zijn fijne details, zoals ook te zien op de laatste twee foto's.

Misschien nog even vermelden dat de eerste foto's zijn gemaakt nadat alle stof was afgespoeld met een zeer verdunde rewoquat/ methanol oplossing; vandaar de glans.
Door nadien met zuiver water te spoelen verdwijnt deze glans volledig.


Groeten

Lugo

[Frederik]

Ik kan me de teleurstelling voorstellen, maar desondanks toch een erg mooie Hollardops!

Heeft het pygidium op de foto's al zo'n Rewoquat behandeling gekregen, of nog niet?

[Lugo]

Het pygidium is inderdaad nog niet gekuist met de sterk verdunde ( enkele druppels in 50 ml alcohol ) rewoquat in methanol oplossing. Alleen heb ik met een droog penseeltje zoveel mogelijk stof afgeborsteld.

Lugo

[Lugo]

Ondertussen is er heel wat vooruitgang geboekt met de preparatie van deze trilobiet.
Het pygidium is volledig proper en het heeft ook de zeer opvallende grove granulatie, vooral op de stekels. Deze stekels eindigen ook allemaal in een extra fijn stekeltje.

De volgende stap was dan de transfer van het schaalgedeelte uit het tegenstuk. Hierin zat vooral het rechteroog, de rechter genale stekel en een stukje van de thorax.
Eerst werd dit stuk zo veel als mogelijk verkleind met een diamantslijpertje, kwestie van niet te veel rots te moeten wegprepareren.
Dan werd het stuk nauwkeurig op zijn plaats gelijmd en kon de preparatie verder gaan.
Op de derde foto is te zien dat de transfer redelijk goed is gelukt.
Wel ontbreken een paar kleine fragmenten. Vermoedelijk zijn die verloren gegaan bij het openkloppen van de steen in Marokko, want er is door de impact van de hamer wel wat schilfervorming opgetreden in de schaal rond het breukvlak.
Opmerkelijk bij deze Hollardops is de sterk ontwikkelde occipetale stekel ( zie laatste foto). Dit is ongewoon bij de meest gekende Hollardopsen en ook zijn er beduidend meer lensjes aanwezig per oog, dan te verwachten.
Aangezien deze trilobiet oorspronkelijk gelabeld was als Comura cometa omwille van de vindplaats en ouderdom, zou het kunnen dat dit een afwijkende Hollardops is.
Maar dit is nog onzeker.

Lugo

[Lugo]

Voor alle duidelijkheid en anders dan de titel laat vermoeden, deze trilobiet is geen Kayserops sp., maar een Hollardops mesocristata.
Het label, dat bij de ongeprepareerde trilo zat gaf Comura aan ( wat nu Kayserops wordt genoemd), vermoedelijk omwille van de gelijkenis van beide trilo's en omdat men in die ontginningslaag een Kayserops verwacht, geen Hollardops.
Deze Hollardops vertoont dan ook een aantal ongewone kenmerken, zoals de forse tuberkels op de glabella, op de genale en op de pygidale stekels; ook de zware occipetale stekel en een zeer hoog aantal ooglensjes per rij zijn uitzonderlijk. Normaal zijn er dat 8, maar hier tellen we er 12.

De preparatie verliep redelijk vlot, al waren er wel wat haarscheurtjes in de genale stekels, waardoor deze onstabiel waren. Daarom durfde ik ze ook niet volledig vrij te prepereren.
Maar uiteindelijk is het resultaat bevredigend.
De lengte van deze trilobiet bedraagt 7.2 cm.

Lugo