Paleontica Community

Deze steen heb ik ca.10 jaar geleden meegenomen uit Marokko. De ene trilobiet is een Diademaproetus. De andere heb ik aan de hand van de literatuur waarover ik beschik niet kunnen determineren. Kan een van de Marokko-deskundigen mij helpen. De trilobiet is van kop tot en met staartstekels 3 cm. (Ik kan van het teruggebogen cranidium, ca.2 cm breed, helaas geen betere foto maken).

Dit is zo'n stuk om eens in de hand te hebben, met een loupe erbij. Breng je het mee naar de beurs in Leuven?

Gebaseerd op deze foto's zegt mijn buikgevoel het volgende over de bewuste trilobiet: De linker librigena ziet er redelijk ongeschonden uit, en doet erg Proetide aan. Het pygidium moet doorgaan voor een Hollardops-achtig staartstuk, en dat is euh... acastoide, dus uit de orde Phacopida.

Daarmee is vrees ik alles gezegd, als m'n interpretatie klopt. Het zou ook verklaren waarom je het moeilijk in een groep geplaatst krijgt

Ik ben helaas niet in de gelegenheid om naar Leuven te komen. Op het eerste gezicht van thorax en pygidium dacht ik ook Hollardops maar zoals je zegt het cranidium lijkt daar niet op. Ik vrees dan ook dat je gelijk hebt, hoewel ik ook onder het vergrootglas geen tekenen van een compositie vind. Ik houd het daar nu toch maar op.
Dank voor je reactie.

Ik ben niet helemaal zeker dat het een compositie betreft, daarvoor zou ik het stuk moeten kunnen zien, maar het is zeker één van de denkpistes die in me opkomt als ik deze foto's zie. Er zijn ook een aantal argumenten die een compositie minder waarschijnlijk maken: vb. het feit dat het een algemene soort betreft, en de positie van het cephalon ten opzichte van de thorax. Immers, als je toch de moeite neemt om een trilobiet samen te stellen, waarom het cephalon niet mooi vlak aanbrengen?

Een andere optie is dat het cephalon van de 'Hollardops' zwaar beschadigd is geweest bij het bergen of preppen. Dit is vrij algemeen, er kan vb. een stuk steen wegspringen bij het openkloppen van een blok, of het is mogelijk dat de Hollardops initieel niet was opgemerkt, en pas aangetroffen werd bij de ruwe preparatie. In dat geval is er snel vrij ernstige schade, want de ruwe preparatie is typisch iets dat vrij snel moet opschieten. Met deze positie kan ik me indenken dat de genale stekels de eerste elementen zijn die je tegenkomt. Nu zit zo'n steen soms vol trilobietfragmenten, en is de doorsnede van zo'n genale stekel vrij klein. Dus als je zoiets tegenkomt ben je al redelijk snel geneigd om er door te ploegen. Zeker als je preparatiestijl weinig verfijnd is.
Op een gegeven moment kom je dan de rest van het cephalon tegen, en een thoraxsegment of zo. Dan besef je natuurlijk waar je zit door te ploegen.

Een 'oplossing' is dan een 'cosmetische reconstructie' van het cephalon. Om het stuk verkoopbaar te maken, hoeft deze reconstructie niet echt anatomisch correct te zijn. Wat spul erop smeren, oogjes maken, bijkleuren, en klaar.De oogjes zijn veel te klein voor Hollardops en staan te dicht bij de glabella. Misschien niet toevallig analoog aan de diademaproetus op dezelfde steen, die misschien snel-snel als model is gebruikt bij deze ingreep.

Als het stuk -of de illusie van het stuk- je niet nauw aan het hart ligt, kan je het een acetonbadje geven. Neem dan zeker mooie voor- en na-foto's. Voor educatieve redenen.

Boeiend Frederik. Ik zal het zeker proberen. Erg na lag/ligt het stuk me niet aan het hart. Heb het destijds niet opgenomen in mijn "trilo-catalogus" omdat ik dat ene exemplaar toch niet erg vertrouwde.Pas onlangs trof ik het weer aan, zocht in de literatuur en kon niets vinden dat erop leek. Vandaar de poging via het forum wat meer te weten te komen. Dat is in elk geval gelukt, waarvoor mijn dank/

Ik zie nu pas dit topic en heb het met veel interesse gelezen.
De uitleg, die Frederik geeft aan deze vreemde compositie van de tweede trilo, lijkt zeer plausibel.
Nestor, ik ben benieuwd wat uw test zal uitwijzen.

Lugo