Paleontica Community

Bij het prepareren van deze twee leuke Austerops, die mekaar wel lijken na te jagen, leek het me een goed idee de steen wat verder te kleinen. Als het even kan doe ik dat met een kleine hamer, je weet nooit wat je in de verse breukvlakken aantreft. En deze keer was het raak: een kleine Cyphaspis. Helaas zijn er een paar kleine scherven verloren gegaan bij het breken (typisch voor dit materiaal), en er zit bijgevolg al heel wat lijm in het beesje, maar het wordt nog wel een leuke.

In één woord, wat een pracht stuk ! Wat een beauty !
Gefeliciteerd hiermee !

Mooi gedaan Frederik,je ziet dat ik niet alleen geluk heb in dat soort dingen


GR Pascal

Prachtig Frederik!!!

Groet,
Oliver

Knap werk.
Dit wordt een zeer mooi en interessant stuk ( 3 trilo's en 2 soorten op 1 steen ).

Ik ben benieuwd om het eindresultaat te zien.

Lugo

Klopt! Verschillende soorten op één steen is steeds interessant, omdat het mooi illustreert dat deze soorten samen voorkwamen. Dit is ook een eigen vondst, ik heb dus een goed beeld uit welke laag deze komen.

Het is wel veel werk, je moet immers niet enkel drie trilobieten vrij leggen, ze liggen ook nog eens in elkaars weg, al valt dat hier al bij al nog wel mee. Omdat het een fragiel stuk is, gebeurt veel van het matrix verwijderen met de pen en niet met de hamer. Ook tijdrovend.

Maar ik verwacht wel een mooi eindresultaat. Hou dit topic in de gaten voor updates.

Dat ga ik doen. ..

De twee jagende austerops en cyphaspis zwemt wijselijk een andere kant op.

Matrix verwijderen met een hamer ben ik sowieso geen held in. Ik pak al vlug de pen..... Weet helaas dus ook hoe tijdrovend dit is.
Misschien moest ik maar eens vaker een risico nemen, als het dit soort verassingen oplevert

Zeker aan te raden!

In dit geval heeft het kleinkloppen met hamer enkele spannende momenten opgeleverd. Het stuk zit vol microscheuren, maar dat was niet bepaald te zien. Dat had ik pas door toen bij het bij het kloppen uit elkaar viel, incl verschillende kleine trilobietenscherfjes. Na een kwartiertje op handen en voeten schuffelen in de prepruimte zowat alles teruggevonden.

Een paar dagen later bij het pennen: breekt er een dunne smalle scherf af van bijna 4 cm, die geheel aan de andere kan alle vrijliggende schaal van de cyphaspis meeneemt. Een vijftal stukken schaal terug kunnen vinden (steken gelukkig erg donker af tegen de matrixscherven), in totaal zowat 80% van wat afgebroken was. De rest was ribbedebie. De foto is zo genomen dat je de schade niet ziet

Het beste wat je kan doen wanneer microscheuren voor dat soort verrassingen zorgen, is werken met de fijne pen, met weinig energie in de slag, en aan een traag tempo. Je raadt het al: zo duurt het nog langer.

[Bewerkt door Frederik op 01-12-2014 om 16:59 NL]

Weer een fraai stuk Frederik. Benieuwd naar het eindresultaat. De Cyphaspis is wel het moeilijkste deel van de preparatie denk ik

Inderdaad. Het is ook echt een kleintje.