Paleontica Community

Vandaag vond ik bij Kijkduin een stukje bot waarvan ik er al een in mijn bakje "Nader te determineren" heb liggen uit 2006. Is het misschien een onderdeel van de schedel bij het gehoororgaan? Ik heb er al vaker mee in mijn handen gezeten, maar ik kom er niet uit. En nou vind ik er precies nog zo een. :/. Herkent iemand dit onderdeel?


[Bewerkt door Lidwientje3 op 20-01-2015 om 18:08 NL]

Heb er wat schedels thuis op nagekeken (zwijn, hert, schaap, vos en das) heb vooral richting het oor gekeken, lijkt mij ook een aannemelijke plek, maar ik zie het nog niet.
Misschien moet je het voor goed vergelijk ook in handen hebben.

Ben wel benieuwd! Zijn altijd leuke zaken om op te lossen.

Succes en groet,

Maarten

Hallo, deze zitten aan de binnenkant van de schedel, aan het eind van het gaatje dat je aan de buitenkant ziet. Het zijn gehoorbeentjes. Deze zijn voor zover ik kan zien van evenhoevigen (paard en mens heb ik, met een stuk schedel in de collectie en zeehonden, mammoet en neushoorn zijn groter).

Dank jullie. Ik neem ze binnenkort een keer mee naar Naturalis als ik er eindelijk toe kom daarheen te gaan. Het is al knap dat jullie zoveel van foto's kunnen herkennen. En nu weet ik ongeveer waar ik moet zoeken. Het heeft ook een iets ander aspect dan gewoon bot, harder en compacter, een beetje steenachtig. Als ik achter het juiste dier ben laat ik het weten.

Hallo Lidwientje3, ik vind het opmerkelijk die vondsten. nog nooit gezien of op gelet. Zo hebben we er weer een gehoorbeen bij boven al de gehoorbeentjes van vissen en dolfijnen. leuk hoor.
groet,Ben

Op dit moment proberen mensen die DNA onderzoek doen deze botjes van de betreffende dieren te pakken te krijgen (ze snijden dit deel uit schedelfragmenten). Omdat het zo compact is blijft het DNA daar het beste in bewaard.

Ben benieuwd hoe dat met strandvondsten zit; of het dna - als het er nog is - niet teveel vervuild is door ander dna.
Om andere redenen is Co2 datering ook lastig begreep ik.

Ik kan me al nauwelijks voorstellen dat er ueberhaupt nog DNA aanwezig is in die strandresten.

Niels, in al deze botten zit nog collageen. Strandvondsten hebben heel lang nog min of meer beschermd in het zand gezeten in een vrijwel constante lage temperatuur. Niet alles is bruikbaar. Ik heb de laatste keer 19 monsters opgestuurd voor kern DNA onderzoek aan beren. Deze stukken hebben 17 jaar in mijn collectie gelegen. 1 daar van heeft een streng van 120bp en 5 met 60bp beren DNA. De andere stukken gaven DNA van andere diere aan. Bever en hyena materiaal van mij is gebruikt voor onderzoek, deels Mitochondriaal en tegenwoordig ook kern DNA.

[Bewerkt door Schouwenburg op 22-01-2015 om 07:02 NL]

Schitterend.