Lepidoproetus

[Frederik]

In het rijtje van geestige proetiden uit het Pragiaan mag deze geenszins ontbreken: een Lepidoproetus uit de regio van Maharch, M'hersh, of hoe schrijf je het, aan de zuidelijke rand van het Ma'der bekken in Marokko.

Zoals je kan zien aan de eerste paar foto's, geen heel elegante breuk. Een hoop schaaldelen zitten vast in het negatief, dus een 'transplantatie' is nodig.
Bovendien leert een zorgvuldige vergelijking van beide helften dat er een paar schaaldelen ontbreken. Deze zijn wellicht weggesprongen bij het openkloppen van de steen. Dat gebeurt vaker.

De derde foto toont de preparatie als ze al wat gevorderd is. De matrix is erg zacht, en dat is even wennen. Door een inschattingsfout gaat een klein stukje van de genale stekel vliegen (de genale stekel ligt ook niet helemaal waar ze zou moeten liggen), maar dat moet te recupereren zijn.

Het betreft naar alle waarschijnlijkheid een Lepidoproetus maharchianus (Johnson & Fortey 2012). Het stuk is afkomstig uit dezelfde locatie als het holotype.
De bewaringstoestand is erg goed. Niet zichtbaar op de foto is het fabuleuze prosopon op deze trilobiet. Deze term slaat op de sculptering van het pantser. Knobbeltjes, stekeltjes, putjes, ribbeltjes, ...
Het prosopon van deze trilobiet heeft nog het meest weg van je vingeradrukken: series fijne groefjes bedekken het hele pantser. Eén ding is zeker, als deze klaar is, ga ik eens bij Ivo op bezoek om met ammoniumchloride te spelen.

[ivok]

Ik wil het ook wel meebrengen naar jou hoor.
Staat alleen zo knullig als je in België staande wordt gehouden met een zakje dubieus wit poeder.

Nee mijnheer de politieagent dit is geen verboden middel dit is alleen maar om versteende zeepissenbedden wit te kleuren. Om mooiere foto's te maken.
Klinkt niet erg nuchter. ....



Maar terug naar de lepi.
Kleine stekeltjes of niet ik blijf benieuwd hoe ie eruit gaat komen.
Dat de bewaring maar overal heel goed mag zijn.
Lijkt het nu op de foto of is die genale stekel gewoon dik.
Bij diademaproetus vind ik hem normaal wat eleganter.


Over bewaring gesproken. Schiet je drotops ook een beetje op of ben je van ellende nu maar weer aan de proetussen begonnen.????

[Frederik]

De bewaring is niet overal even goed. Ik zit momenteel ergens voorbij de occipitale ring aan de bovenzijde van de glabella, waar een deel een grovere kristalstructuur vertoont en zelfs een stukje van het pantser nagenoeg ontbrak. Dat deel heb ik moeten consolideren. Maar over het algemeen mag ik voorlopig niet klagen, en het ziet er naar uit dat het probleem erg locaal is.

De genale stekel is breed en plat. Ik zou eens wat betere foto's moeten nemen. Het is een héél elegant beestje hoor, het zijn gewoon wat lompe foto's.

In termen van millimeters per uur schiet de Drotops aardig op.
Maar ja, het zijn dan wel een heel aantal millimaters die afgelegd moeten worden.

Af en toe een klein nevenprojectje is nuttig om de shwung erin te houden.

[Lugo]

Frederik,

ik kijk er ook naar uit hoe deze trilo uit de matrix gaat komen en vooral hoe de ornamentering op het pantser er uit ziet.
Aanvankelijk was ik erg onder de indruk van de spectaculaire trilo's met hun veelvuldige stekels( zoals bvb Dicranurus monstruosus of Ceratarges armatus), maar meer en meer gaat mijn belangstelling en bewondering uit naar de enorme variatie, die te vinden is in de fijne versieringen en details op het pantser van de meer compacte soorten.

Dus duimen maar dat deze goed uit de steen komt.

Lugo

[Frederik]

Ik ben dezelfde mening toegedaan, hoewel de stekelige soorten tot de verbeelding blijven spreken, en soms ook prachtige en subtiele ornamentatie vertonen. Het is verbluffend om te zien hoe zelfs binnen één eenvoudig genus zoals vb. Gerastos, al die subtiele verschillen te zien zijn. Fijne adaptaties aan het milieu waarin deze beestjes leefden.

Nu is het wel zo dat ik verwacht dat dit soort subtiel vergelijkplezier ook kan met een genus als Ceratarges, maar het duurt gewoon wat langer om daar een reeks van bij elkaar te preppen.
En uiteindelijk komt het er toch op neer dat je ze zelf moet geprepareerd hebben. Want hoe je het ook draait of keert, bij de meeste kant en klare specimens die je in de handel aantreft zijn deze fijne details weg of minstens zwaar beschadigd.

[Frederik]

De preparatie gaat zeer goed vooruit. Het materiaal is relatief zacht, en komt op de meeste plaatsen goed los van de schaal. Uitzondering is de rechterzijde van de top van de glabella, je kan zien op de foto's waar er wat lijm zit.
Prachtige kleur heeft het beestje ook, bijna een soort gouden gloed.
Maar veel interessanter is de sculptuur op de schaal. Op de laatste foto heb ik een poging gedaan die te fotograferen, maar ik bots daar echt al op de limieten van het oplossend vermogen van mijn camera, zelfs met macro-objectief. Om maar te zeggen dat het fijne lijntjes zijn!

[strandjutters]

Weer een prachtig stuk Frederik.



GR Pascal

[Lugo]

De oppervlaktestructuur van deze trilobiet is wel erg speciaal.
Het is geen sinecure om dit patroon ongeschonden uit de steen te peuteren.
Wat mij opvalt zijn ook de talrijke cracks in het pantser,; ik vermoed dat deze veroorzaakt zijn door tectonische spanningen in het gesteente. Zou dat kunnen?

In elk geval prachtig werk tot nu toe.

Lugo

[FossilDude]

Prachtig werk, Frederik!

[Frederik]

Bijgevoegd een detailfoto waarop de fijne sculptuur beter te zien is. Dit wijkt toch af van de 'klassieke' terraslijnen, die veel grover zijn. Die laatste zijn trouwens ook aanwezig op de trilobiet, op die plaatsen waar je ze zou verwachten, nl. aan de zoom van het pantser, onder de ogen, en dorsaal op de thoraxsegmenten.
Dit soort ornamentatie is trouwens ook terug te vinden bij sommige andere proetide genera, vb. Sculptoproetus en Timsaloproetus.


[Bewerkt door Frederik op 26-02-2015 om 13:52 NL]