Preparatie Wenndorfia

[Frederik]

Tijd voor een nieuw preparatieverslag. Deze keer gaat het om een Wenndorfia (Parahomalonotus), een trilobiet met een op het eerste zicht redelijk afwijkend bouwplan. De centrale as heeft zich bij dit genus sterk verbreed en is nauwelijks nog te onderscheiden van de rest van het pantser, waardoor het beestje een pissebed-achtig uiterlijk heeft gekregen.
Een soort van kleine graaftank.

Op wat porieën na is het pantser helemaal glad. Je zou denken dat dit garant staat voor een vlotte preparatie en een goede scheiding tussen matrix en pantser, maar dat valt dus dik tegen. Het zijn erg lastige beestjes op uit de matrix te kietelen, en dat zie je dus ook aan de exemplaren die je doorgaans in de handel aantreft. Deze staan in het beste geval vol met kleine inslagkraters. Vaak missen ze hele stukken van de schaal.

De eerste foto toont duidelijk dat het diertje in een opgerolde positie zit. De (beschadigde) achterrand van de linker vrije wang is zichtbaar, dat is bemoedigend. Elders in de steen zien we nog een schuine doorsnede van het pygidium (foto2), waaruit blijkt dat het diertje in een half opgerolde positie zit. Dat is goed, want dan kan ik hem helemaal vrij leggen en op de matrix houden.

[Frederik]

Enkele foto's van de preparatie zoals die er nu voorstaat. De beide vrije wangen zijn aanwezig, maar vooral aan de rechterzijde van de kop is de scheiding erg lastig. Daar is de schaal ook helemaal niet zo goed bewaard gebleven.
Het gladde uiterlijk van de trilobiet is goed zichtbaar. Het enige wat uitsteekt, zijn de kleine oogjes. Dit genus heeft 13 segmenten, dus het is duidelijk dat ik weldra het pygidium zal tegenkomen. Er moet nog wat steen weggenomen worden om daar goed bij te kunnen met de naald.

[Lugo]

Dit is inderdaad een trilo met een apart voorkomen.
En het ziet er naar uit dat je het beestje nagenoeg heelhuids uit de matrix gaat krijgen.
Ik kijk in elk geval uit naar het eindresultaat; ziet er veelbelovend uit.

Ik heb er enige maanden geleden ook eentje geprepareerd, maar omdat aanzienlijke delen van de schaal afwezig waren, heb ik dit beestje niet getoond in dit forum.
Misschien moet ik dat alsnog doen, want niet elk preparatieproject is een succesverhaal.

Voor mij is het ook nog niet duidelijk welke nu de officiele benaming is voor dit geslacht ( Wenndorfia of Parahomalonotus ).

Lugo

[Frederik]

Hèhè... ik laat ook nog even in het midden of Wenndorfia dan wel Parahomalonotus correct is. Daarvoor moet ik nog even de literatuur in duiken, als ik de juiste literatuur al heb.

Weet je, misschien is het een goed idee om de illusie van perfectie uit deze prepverslagen te halen. Misschien moeten we een topic openen met dat soort niet-succesverhalen? Ik heb er genoeg liggen om een pagina te vullen.
Zowel beesjes die niet compleet waren, en ook de gelukkig zeldzame gevallen waar ik zelf achter de schade zit :S
Zo ben ik wel eens met de prepnaals recht door de glabella van een prachtige, zelfgevonden cyphaspis gegaan toen de steen omviel bij het herpositioneren onder de bino. Dat was werkelijk om te huilen.

[Bewerkt door Frederik op 27-07-2015 om 14:55 NL]

[Lugo]

Ik hoop dat je de betreffende literatuur hebt en aldus het antwoord vindt op de vraag over de naamgeving van dit genus.

Het idee om een topic te openen met de "defecte" prepresultaten lijkt mij inderdaad interessant, want nu worden alleen de "gave" exemplaren getoond. En dit geeft toch een onvolledig beeld van de ongeprepareerde trilobieten, die aangeboden worden of zelf gevonden.

Tot nu toe heb ik 110 devoontrilobieten uit Marokko geprepareerd en 75 exemplaren kwamen mooi en compleet uit de matrix.
Van de 35 defecte exemplaren heb ik er zelf eentje geruineerd ( een mooie scutellide, waarvan ik het omhoog geplooide pygidium heb doorboord ).
De andere exemplaren misten belangrijke onderdelen, waren sterk gedisarticuleerd of hadden ernstige schaaldefecten ).
Dus bij de aanschaf van ongeprepareerde trilobieten lijkt de kans op een mooi gaaf exemplaar ongeveer 2 op 3. Ik vermoed wel dat mijn Marokkaans contact al een soort preselectie heeft gedaan, alvorens een bestelling te versturen.
De echtheid is uiteraard ook gegarandeerd als je de beestjes zelf uit de steen haalt.
Tel daarbij nog het aardig tijdverdrijf van het prepareren, het uitpluizen van de beschikbare literatuur en je hebt een mooie hobby.

Lugo

[ivok]

Aiaiai 110....
Begint aardig indrukwekkende collectie te worden.

En leuke homalodorfia fred.
heeft precies 1 wang meer dan die van mij.
Erg makkelijke prep tot ik bij cephalon en pygidium aankwam
scheiding van super tot nul in no time.
Toch leuke beestjes.


Wat doen we een 'mislukkelingen' topic aan maken.
Daar heb ik ook nog wel wat kandidaten voor.
Helaas meer dan me lief is

[Frederik]

Lugo schreef:

Dus bij de aanschaf van ongeprepareerde trilobieten lijkt de kans op een mooi gaaf exemplaar ongeveer 2 op 3. Ik vermoed wel dat mijn Marokkaans contact al een soort preselectie heeft gedaan, alvorens een bestelling te versturen.

Met dat ratio kan je er m.i. van uitgaan dat er inderdaad een behoorlijke selectie gebeurd is. Het zal natuurlijk ook van laag tot laag afhangen, maar ik vermoed dat in mijn zelfgevonden materiaal het aandeel puntgave specimens soms lager kan liggen. Al kan ik soms ook wel al aan de doorsnede zien dat er 'defecten' zijn.
Ik heb het ook al wel voorgehad dat ik slecht ongeprepareerd materiaal voorgeschoteld kreeg, vnl. door jongere gravers. Ze rekenen erop dat je de doorsnede niet goed kan interpreteren.
Af en toe is het omgekeerde ook gebeurd: een goede trilobiet die als een incomplete werd aangeboden. Ook de meest doorgewinterde graver kan zich eens vergissen. En een enkele keer heb ik een enorm knap beestje (Koneprusia) aangeboden gekregen als 'misschien een Koneprusia, maar wellicht gewoon iets banaals'. In al deze gevallen heb ik de verkoper trouwens netjes ingelicht. In het geval van de Koneprusia bleef mijn contact twijfelen en drong hij uiteindelijk principieel aan op een lagere prijs. Een soort omgekeerd afdingen

[Frederik]

Nog een reeks foto's van de Wenndorfia na de ruwe preparatie. Het ziet er bijna klaar uit, maar vanaf dit punt gaat er toch nog behoorlijk wat tijd zitten in het afwerken van de randen en het verwijderen van de laatste steenresten.

Op verschillende plaatsen zitten nog steenrestjes op het pantser waar de scheiding heel slecht was. Dat ga ik voorzichtig stralen. De onderzijde van de vrije wangen ga ik ook vrijleggen, aan de rand beginnen duidelijke terraslijnen te lopen, en het wordt boeiend om te zien hoe die zich aan de onderzijde van deze trilobiet ontwikkelen.

Opvallend is dat het oogoppervlak niet bewaard is gebleven. Dat komt wel vaker voor. Het maakt de preparatie van de ogen erg lastig omdat er letterlijk geen referentie is. Waar het oppervlak met lenzen hoort te zitten, is er niets dan steen. Ik heb dit gewoon vlak afgewerkt.

[Bewerkt door Frederik op 04-08-2015 om 09:06 NL]

[Lugo]

Heel mooi resultaat, Frederik.
Stralen kan inderdaad de laatste minuscule steenrestjes nog wegnemen en het oppervlak wat glans geven, maar nu is dit beestje toch ook al prachtig.
Verrassend dat je terraslijntjes vindt aan de onderzijde van de boord van het cephalon.
Weet je of dit ook in de wetenschappelijke beschrijving van deze trilo vermeld staat?


Lugo

[strandjutters]

Prachtig Frederik


Ik had dit zeer vaak voor met trilo's uit de Ardennen dat de ogen net niet bewaard zijn gebleven,een beetje balen altijd tijdens de prep


GR