Fossieltrip Fränkische alb
Geplaatst: 24 mei 2016, 22:02
Vrijdag 20 mei was het dan eindelijk zo ver. Tegen 16:00 uur doken we de auto in en raasden al vrij vlot over de Deutsche autobahn richting een jeugdherberg nabij Neurenberg. 21 mei zouden we de Gräfenberg groeve aan doen. Deze hadden een soort open dag waardoor we gratis naar binnen konden. Wegens “concurrentie” leek het ons verstandig om voor 7 uur bij het hek te staan. Daarom reden we op 20 mei al heen. Door nauwelijks file, enkele korte pauzes en de BMW 5 serie waarin ik mee reed kwamen we na een ruime 6 uur aan op de plaats van bestemming. We waren met 4 jonge mensen. En hadden 2 tweepersoonskamers geboekt in de jeugherberg als zeer goedkope overnachting. 22:30 uur kwamen we aan en ik hoopte nog een goede nacht slaap te kunnen pakken. Dit was wat lastig. Het bleek zo goedkoop omdat het oud , gehorig en vlak voor een veel gebruikte landingsbaan van een vliegveldje lag. What you pay is what you get.
De wekker ging vroeg en met 30 minuten waren we bij de groeve. Zoals verwacht stonden er al zeer veel auto’s, maar er waren nog ruim voldoende parkeer plekken. Toch leek er ook vandaag gewerkt te worden. Op ruime afstand zagen we graaf machines rijden en de fabriek leek in bedrijf te zijn. Toch betraden de vele mensen de groeve en deden wij dit uiteraard ook.
De Gräfenberg staat bekend om zijn groene ammonieten. Dit komt door het glauconiet wat daar in de grond voorkomt. Zelfs het water in de groeve had een groen-blauwe kleur. Zie 1e foto. De Duitsers hebben ze dan ook de simpele naam grülingen gegeven.
In de groeve ontmoeten we het grootste deel van onze vereniging. Deze vonden toch al vrij vlot mooie fossielen. Na nog geen uur had de bestuurder van de BMW een enorme ammoniet. (Diameter van ongeveer 40 cm schat ik). Ter plekken legde hij het centrum vrij, wat ook intact en gedetailleerd aanwezig bleek te zijn. Later vond hij een prachtige groene ammoniet met een flinke pathologie in zijn buitenste winding. Een ander lid van de vereniging vond al vrij vlot een zee-egel en kauwplaatjes van een ammoniet wat ik erg bijzonder vond. Later ontmoette ik een Pool en hij had een mooie gedraaide gastropode gevonden (die hij meteen voor 120 euro aan bood). Zelf heb ik zeer veel grünlingen gevonden, zie foto. (Maar dit is niet meer dan de rest van de vereniging. Er kon simpelweg gewoon veel gevonden worden). Mijn meest bijzondere vondst is een nautilide met zeer duidelijke sutuurlijnen. Ik zal hier nog een foto van opzoeken.
Later bleek onze verenging een meerdaagse trip gepland te hebben. Het stel met de BMW vertrok weer na het zoeken. Ik kon gelukkig langer blijven en reed vanaf de groeve met de vereniging mee naar een hotel ten oosten van Gasseldorf. Een prachtig klein oud Duits gebouwtje tegen de berg op gebouwd met veel natuur en enkele campings eromheen. Heerlijke plek en erg aardige gast heer en gast vrouw.
Aldaar bleek iemand van de vereniging al even langs Buttenheim te zijn geweest. Hij had leuk materiaal gevonden. (Mooie witte ammonietjes in een soort leisteen). Samen met een ander lid van de vereniging stonden wij zijn verhaal aan te horen. De vereniging wilde de volgende dag naar Drügendrof gaan en later naar Buttenheim. Echter zou het die dag flink heet worden, heeft Buttenheim veel donker gesteente en waren wij behoorlijk enthousiast geworden. Daarom spraken we de volgende dag om 8:00 uur bij de auto af om eerst Buttenheim te bekijken. Het zoeken naar de witte ammonieten (soms wel en soms niet met pyriet kern) viel niet mee. We dachten de juiste laag te hebben, maar vonden weinig (enkele oesterachtige en kleine platte ammonietjes die verkruimelde nadat ze blood lagen). Je kon zien dat er al veel gezocht was. Even verderop waren twee Duitsers met behoorlijk groot gereedschap diepe gaten aan het maken. Dit was volgens hen nodig om je juiste laag te bereiken. Beneden aan lagen veel grote brokken steen en de Duitsers dachten dat we daar, met ons gereedschap, de beste kansen hadden. Beneden had het mede lid meteen geluk. Uit de eerste steen kwam een behoorlijk grote witte ammoniet. Daarna een hele tijd weinig gevonden en toen had ik raak. Een stuk plaat met een ammoniet (niet wit, maar wel zeer gedetailleerd) en met een stuk stengel erin (zou ook een graaf gang kunnen zijn). Deze ligt nog bij hem in de auto, maar ik zal een foto plaatsen als ik het opgehaald heb.
Tegen het einde van de ochtend raakte de temperatuur de 30 graden, we stonden vol in de zon en de heuvel maakte dat er geen wind in de groeve kwam. Dit en de schaarse vondsten maakte dat we de groeve vroeg verliet. Het mede lid zou terug gaan naar Nederland en wilde mij wel afzetten bij Drügendorf, waar de rest van de verenging aan het zoeken was. Daar ging hij toch even mee de groeve in waar hij al snel een enorme ammoniet vond. Hij bleek die dag de eerst van de vereniging te zijn die het enorme fossiel ook nog eens heel uit de vloer kreeg. Zelf heb ik ook enkele grote gevonden, maar niet er heel/plakbaar uit kunnen krijgen. Wel een aantal kleinere ammonieten en een groot fragment met iets wat ik pathologie zou noemen (voor de zekerheid maar meegenomen). Het was zeer warm en om het harde zwoegen in de fossiel-vloer even te ontlopen ging ik een eind verderop bij een wand kijken. Hier was iets schaduw en woei het meer, wat echt een verademing was. Daar kwam ik nog een stukje tegen wat ik de steenkern van een stengel/hout zou noemen. Tegen het eind van de middag moe, maar voldaan weer terug naar het hotel gegaan. 33 graden, dat gaf de auto aan.
De volgende dag reed ik met het bestuur van de vereniging weer mee naar Nederland. Een sombere regenachtige dag, waardoor het niet erg was om de 7,5 uur in de auto te spenderen.
Helaas zijn weinig fossielen in situ gevonden. Het meeste komt uit losliggende brokken (alleen in Drügendorf zaten ze in de vloer). Vooral in de Grävenberg was veruit het meeste materiaal in de blokken te vinden die midden in de groeve waren gestort (ver weg van de wand). Ondanks dat zijn dit zeer bekende groeves en stamt al het materiaal waarschijnlijk uit de boven Jura. (voornamelijk uit het Malm als ik het goed heb).
