Paleontica Community

Hallo allemaal,

Sinds mijn vorige slijp- en polijstacties (http://www.fossiel.net/forums/viewtopic ... 440#218364), heeft de boel een beetje stilgelegen. Gisteren op de zogenaamd meest zomerse dag van de week (mmm.... ) weer begonnen met wat slijp- en polijstwerk. We hadden nog enkele Eifel vondsten uit 2007 met de vraag wat we er mee zouden doen aangezien sommige fossielen al aardig verweerd waren. Wegdoen kan altijd nog maar het leek me een leuk idee om de breukvlakken weer eens te gaan bewerken.
Zie het resultaat op de foto's:

1) Favosites overgroeid door een Stromatopoor => onbewerkt
2) Favosites overgroeid door een Stromatopoor => geslepen en gepolijst
3) Favosites => onbewerkt
4) Favosites => geslepen en gepolijst
5) Beide fossielen na slijpen en polijsten

Het zijn nu in mijn ogen weer leuke stukjes geworden die niet misstaan in onze verzameling.

Het volgende projectje is een Spirifer waarvan één kant is afgebroken. De inwendige spiraal is nu al redelijk zichtbaar maar ik verwacht dat deze na polijsten nog beter zichtbaar zal zijn.

Groeten,

Micha

Mooi zeg! Ik ben ook wel benieuwd naar foto's van die spirifeer zodra die klaar is.

Knap, ik vind het een echte meerwaarde wat je hier doet. Hoe ga je te werk voor dit resultaat?

Hoi Frederik,

Dank je voor je leuke reactie (Koen ook trouwens!). 'Knap' vind ik wel meevallen . Met het juiste gereedschap en voldoende opgebouwde ervaring, kom je een heel eind. Dat het een meerwaarde geeft ben ik absoluut met je eens. Sommige fossielen zijn eigenlijk al in een te verweerde staat als je ze vindt (vooral akkervondsten) of ze zijn in de bodem al gebroken. Aangezien de verweerde kant of het breukvlak toch al lelijk is, probeer ik er uiteindelijk weer iets moois van te maken. Het komt de determinatie vaak ook ten goede
Onbeschadigde fossielen laat ik over het algemeen intact. Persoonlijk voelt het niet goed om fossielen door te zagen ook al kan het resultaat schitterend zijn.

Bij hele ruwe oppervlakken zaag ik meestal met mijn diamantzaag een dun 'plakje' van het fossiel af om weer een enigszins glad oppervlak te krijgen. Ik gebruik ook nog wel eens een glasplaat met relatief grote SiC korrels om het ruwe oppervlak weer glad te krijgen. Dit is wel wat arbeidsintensiever maar gaat subtieler dan zagen.

Als ik eenmaal een glad oppervlak heb, dan gebruik ik mijn diamantslijpschijven met verschillende grofheden. Ik begin met korrel 175 en ga dan via korrel 275, 600 naar 1200. Na korrel 1200 voelt het oppervlak al wel heel glad aan maar het glanst nog niet. De details van het fossiel zijn daardoor ook nog net niet mooi te zien. Als finishing touch gebruik ik een polijstschijf met ceriumoxide. Na deze stap blijft het oppervlak mooi glanzen en zijn alle details (en breuken) van het fossiel schitterend te zien.

Het vergt allemaal wat handigheid en oefening. De hoeveelheid kracht die je gebruikt, de verdeling van de kracht, de snelheid van de slijp- en polijstschijven, de duur van het slijpen per korrelgrootte, enz. Te snel overstappen naar een fijnere korrel kan een lelijk resultaat geven omdat sommige diepere krassen van een eerdere grove korrel dan nog niet helemaal weg zijn. Ook kleine brokstukjes die van het fossiel afbreken tijdens het slijpen kunnen lelijke krassen geven. Erg vervelend als je net met de fijnste korrel aan het slijpen bent. Je kunt dan weer mooi opnieuw beginnen met een grovere korrel.

Ach, als ik dit verhaal nu teruglees heb je misschien toch gelijk dat het 'knap' is
Beide stukken heb ik in een middag van grof breukvlak tot gepolijst oppervlak weten te krijgen. Kwestie van doorzetten en geduld hebben....geduld heb ik gelukkig genoeg. Dat komt ook goed van pas bij het zoeken naar fossielen. Meestal doen we onze mooiste vondsten aan het einde van de dag als we er al vele uren zoeken op hebben zitten

Groeten,

Micha

De fossielen veranderen inderdaad van iets wat je jaren in een doos laat zitten of weggooit tot een kunstwerk wat je graag in de vitrine zou willen leggen.
Mooi prepareer werk!
Prachtig dat alle details zo goed zichtbaar worden. Zowel cosmetisch als wetenschap een meerwaarde naar mijn mening.
Ben ook zeker benieuwd naar de spirifeer.

Hoi,

Ik heb zelf met een diamant zaag en watervast schuurpapier (korrel 120 tot 1600 soms zelfs 2000) brakwaterslakken doorgezaagd en gepolijst. De slakken Actaeonella (tot 20cm groot) uit Gosau zijn vaak niet heel erg mooi aan de buitenkant maar zijn des te mooier doorgeslepen. Ik heb nu een aantal onbeschadigde alleen geprepareerd en een aantal beschadigde doorgeslepen zowel paralel als haaks op de as en dat geeft een mooi setje die de interne structuur verduidelijkt.
Het is altijd leuk om dit soort werk te zien.

Groet,

Pim

Hoi,

Mooi hoor! Ik ben zelf bezig geweest met Eifelkoralen en heb ze proberen te polijsten op glasplaten. Buiten grote 'wax on, wax of' spieren heb ik nog geen goede resultaten gekregen. De hoogglans krijg ik niet voor elkaar.

Wat voor een machine heb je gebruikt, Micha? Een slijptol?

gr Walter

Ik gebruik een Inland Swap Top all-in-wonder machine. Of liever gezegd: ik gebruikte een Inland Swap Top all-in-wonder. Vandaag bij het slijpen van agaten is één van de diamantschijven muurvast komen te zitten aan de as van de motor. Met geen mogelijkheid meer los te krijgen . Ik kan nu dus geen schijven met verschillende grofheden meer wisselen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik vlak na de aanschaf van deze machine al mijn bedenkingen had over de kwaliteit. Koperen bevestigingsmoeren die snel braampjes en vervormingen laten zien waardoor alles net niet lekker past of erg stroef over elkaar heen schuift. Nu is het dan uiteindelijk zover dat alles muurvast zit. Ben er eigenlijk wel klaar mee. Ik denk dat ik opzoek ga naar een trilpan. Deze zijn beter geschikt voor vlakke stukken.

Ik heb ook veel op glasplaten gedaan met SiC korrels. Dit gaat eigenlijk veel beter en de te slijpen oppervlakken worden egaler dan op de slijpmachine. Enkele tips:

- Gebruik voldoende water (met een druppeltje afwasmiddel) om te mengen met de SiC korrels. Te veel of te weinig water zorgt voor een slecht slijpresultaat; zorg dat je een mooi stevig papje maakt waarbij de steen/het fossiel fijn over de glasplaat glijdt zonder dat je al te veel kracht hoeft te gebruiken. Als het water snel verdampt, druppel dan op tijd weer wat water over de glasplaat. Als het papje te droog wordt kan dit weer lelijke krassen geven.

- Vernieuw na enkele minuten slijpen de korrels aangezien de korrels hun scherpe randjes verliezen en daardoor niet efficient meer slijpen. Verwijder eerst alle oude korrels (bijv. met een tuinslang) voordat je de nieuwe korrels op de glasplaat strooit.

- Voordat je overstapt naar een fijnere korrel, maak de steen/het fossiel en de glasplaat heel goed schoon met water en een (tanden)borstel. Vooral in eventuele holtes in een fossiel kunnen korrels blijven zitten. Als deze korrels loskomen bij het polijsten met een fijnere korrel snap je wel wat er gebeurt.

- Te snel overstappen naar een fijnere korrel geeft een slecht resultaat omdat sommige diepere krassen blijven zitten. Heb geduld en beoordeel het oppervlak als de steen/het fossiel droog is. Water vereffent krasjes waardoor je denkt dat het oppervlak mooi glad is.

- Te hard drukken kan er voor zorgen dat de glasplaat een beetje doorbuigt. Hierdoor wordt het te slijpen oppervlak niet egaal geslepen en kan er in het midden van de steen/het fossiel een doffe, ruwere plek ontstaan. Bij overstappen naar een fijnere korrel wordt het midden van het oppervlak dan niet meer goed geraakt door de SiC korrels. Zorg voor een stevige, vlakke ondergrond waar je de glasplaat bovenop legt (bijvoorbeeld een dikke houten plaat). Te hard drukken geeft eigenlijk altijd een lelijk resultaat.

- Ik gebruik tegenwoordig voor elke korrelgrootte een specifieke glasplaat of kant van een glasplaat. De glasplaten worden namelijk ook ruw van het slijpen en je zult begrijpen dat een ruwe glasplaat met een zeer fijne korrel geen goede combinatie is voor het beste resultaat. Gebruik de glasplaat in zijn geheel en niet alleen het midden. Dit voorkomt dat de glasplaat uiteindelijk hol wordt geslepen.

- Polijsten doe ik met ceriumoxide op vilt. Gebruik de wrijving goed zodat het oppervlak van de steen/het fossiel een beetje warm wordt. Let op dat het niet te warm wordt want dan kan het ceriumoxide 'verbranden' en krijg je lelijke donkerbruine vlekken op het oppervlak die niet meer te verwijderen zijn (of je moet opnieuw gaan slijpen). Ga niet polijsten als je korrel 1200 of 1600 nog niet gebruikt hebt. Je zult dan zeker geen glanzend oppervlak krijgen bij polijsten!

- Bij de fijnere korrels en polijsten een stofkapje gebruiken zodat je het niet inademt.

Het is allemaal een kwestie van doen en zelf het gevoel krijgen. Zo heb ik het zelf ook ervaren. Oefen eerst op wat afvalstukjes voordat je aan de mooiere stukken begint.

Als er nog vragen zijn dan hoor ik het graag!

Groeten,

Micha

Nog enkele agaat/geode vondsten die ik geslepen/gepolijst heb voordat de boel vastliep
De agaten komen van akkers en hebben al heel wat meegemaakt voordat we ze gevonden hebben. Dat verklaart mede dat er aanzienlijk wat scheuren in zitten. Mag de pret niet drukken.

Groeten,

Micha

Walter, tot welke korrel ga je door met polijsten?

Ik heb meerdere soorten gesteenten glanzend kunnen krijgen met watervast schuurpapier op een glasplaat. korrel 2000 schuurpapier en soms nog fijner polijst poeder op de glasplaat geeft prachtige resultaten. Er bestaat zelfs fijner (2500) schuurpapier.

begonnen met 80 of 120, naar 160, 240, 320, 400, 600, 800, 1000, 1200, 1600, 2000 polijstpoeder was veel fijner >2500. Kost veel tijd maar geeft prachtige resultaten.

Maar je moet wel heel veel geduld hebben en niet te snel naar de fijnere korrels overgaan anders blijf je krassen zien en is het nooit volledig gepolijst.

Pim