Paleontica Community

Hallo Allen,

Ook ik ben deze vakantie een aantal dagen in Solnhofen aan het zoeken geweest. Hoewel deze vindplaats voor velen nog op het verlanglijstje staat, ben ik er al een aantal keren geweest. Doordat ik er vaker geweest bent, weet ik dat je de verwachtingen altijd naar beneden bij moet stellen. Er komen natuurlijk fantastische fossielen tevoorschijn, maar er word ook heel veel in gezocht. Hoewel het hard werken is en veel tijd kost, groeit mijn privecollectie gestaagd door. Mijn verlanglijstje van soorten uit solnhofen is nog lang, genoeg reden om dus terug te gaan!

Ook deze keer zijn we naar de bezoekersgroeve in Mühlheim geweest (https://www.besuchersteinbruch.de/). Deze groeve staat wat betreft de fossielenrijkdom ver boven de andere groeves waar je als hobbyist in mag zoeken. Omdat er in de groeve zelf een pakket van zeker 10 meter dik is ontsloten loont het altijd om op een paar verschillende plaatsen te gaan zoeken. Dit kost extra tijd omdat je iedere keer weer een oppervlak vrij moet graven, maar het resultaat is terug te zien in de grotere variatie in vondsten die je hebt. Zo is het voorgekomen dat je een halve dag aan het hakken was in een paar lagen en weinig bijzonders vond, en vervolgens in een rijker laagje terecht komen waar je in een half uur een stuk of 5 (delen van) vissen uit haalt van een cm of 15-20. In zo'n geval wint de aanhouder.

Iedere trip kent zijn topvondsten, maar ook zijn decepties. Zo heb ik een inktvis gevonden van een centimeter of 30. Wat een zeer zeldzame vondst is. Helaas is het stuk bijna verpulverd, waarbij de grootste fragmenten nog een cm of 10 beslaan, maar de overige resten in een paar honderd stukjes van een paar mm zijn overgebleven. Dit word een enorm plakwerk, maar we gaan ons best doen (hierover volgt later allicht meer). Een topvondst die wel relatief compleet mee naar huis is gekomen is een vis van ongeveer een meter, verpakt in 3 grote en een paar kleine stukken van in totaal een 85 kilo. Deze stukken sieren al enkele weken mijn preperatieruimte, dus daar is al wat resultaat te zien. Het lastige is dat het gesteente vele malen harder is dan het fossiel, dus het is erg oppassen met prepareren.

Naast enkele vissen, een enkel kreeftje, wat plantmateriaal en wat belemnieten is er een groot aantal ammonieten en coprolieten (van vis, ammoniet en krokodil) meegekomen. Totaal een 100 kilo aan materiaal.

Jullie zijn natuurlijk gekomen voor de foto's, dus die zal ik in een reactie hieronder plaatsen

Met vriendelijke groet,
Jonathan

Foto 1 is een stuk van de grote vis, waarop voornamelijk wat ribjes te zien zijn (de rechte fragmenten die splitsen) en een stuk van de schedel rechts. Helaas is de steen gebroken op de schedel, waarbij er waarschijnlijk wat kleine fragmenten beschadigd zijn. We zullen zien hoeverre dit nog terug te zien als de stukken gelijmd zijn.

Foto 2 bevat een complete vis die tijdens zijn leven waarschijnlijk een cm of 20 is geweest. Rechts zien we een stuk staart met een deel wervels. Onder liggen een hoop wervels en wat ribjes door elkaar en bovenin zit de kop. Vissen als deze tref je vaker aan, doordat het lichaam na de dood van de vis is afgebroken door aaseters en bacteriën. Door de bacteriën vult het dan met gas waardoor het drijft tot het openbarst. Wat er over blijft vind je dan in zo'n positie terug. In principe is het dus een geëxplodeerde vis.

Foto 1 en 2: hier zien we 2 koppen van de iconische schnabelfisch.

Foto 1: enkel de schedel (positief en negatief)
Foto 2: de schedel met een stuk van het lichaam

Een complete schnabelfisch staat natuurlijk nog op mijn verlanglijstje, maar me tzulke mooie schedels kom je ook al een eind.

Foto 3: wat plantenresten
Foto 4: schelpen
Foto 5: Belemniet, in tegenstelling tot de meeste vindplaatsen, zijn belemnieten uit Solnhofen vrij zeldzaam.

Wat een prachtige vondsten! Die 'Schnabelfisch' is erg mooi.

Het is trouwens een prachtig systeem, die bezoekersgroeven. Zo voorkom je een hoop gerotzooi in de natuur.

Topvondsten Jonathan,

De stukjes die je aangeeft als schelpen zijn eigenlijk Aptychi ( een Aptychus ) dit is een deel van het kauwapparaat / sluitklep van een ammoniet.

Groeten,
Kevin

Dank!

@ Maurice, Goed dat je het zegt, de kleinere kleppen had ik al verschillende gevonden, en die zien er anders uit dan deze, dus ik had ze niet met elkaar geassocieerd, leuk om te weten!

Jonathan

Wow, prachtige vondsten, zal er ook graag een keer nartoe gaan! Was het zoeken/kloppen moeilijk?

Groetjes, Xenina

Hoi Xenina,

De vraag is natuurlijk wat in zo'n geval moeilijk is, sommige lagen krijg je met moeite gespleten, terwijl sommige bijna vanzelf uit elkaar vallen. De lagen zelf zijn veel sterker en dus harder doordat het sediment veel fijner is, maar ze zijn in principe met fatsoenlijk gereedschap prima open te trekken.

Ook hier geld: hoe meer je open slaat, hoe meer kans je hebt iets te vinden, dus iedereen kan het zo zwaar maken als hij/zij zelf wilt.

Groet

Mooie vondsten! En leuk dat je ook de belemniet toont.
Je hoeft je niet af te vragen waarom de Duitsers dat beest Snavelbek vis hebben genoemd. Dat is goed te zien bij de 2 schedels. Echt pracht vondsten.
Hoop alleen dat uw prepareer kamer op de begane grond is vanwege al dat gewicht
Ziet eruit als een zeer geslaagde trip!

Groetjes Hidde

Prachtige vondsten zeg.
Klopt het dat je in Solnhofen niet alles mag meenemen? Heb ik volgens mij eens ergens gelezen.

Grt

Rolf