Paleontica Community

Ik zal weer eens een vondst plaatsen.

Deze is van een tijdje geleden van de ZM.

Zwaar versteende kaak van een hertachtige met met twee flinke kiezen. Ik neig naar eland of anders reuzenhert.

In mijn ogen bijzonder, omdat deze als het ware is "ingebed" in ijzeroer. Ik ben dat in deze mate nog niet eerder tegengekomen.

Er ligt veel ijzeroer langs de kust, maar ik ben daar nog nooit botmateriaal in tegen gekomen. Misschien iemand anders wel of misschien weet iemand er iets meer over te vertellen.

Leuke vondst, Niels!

zeker mooi stuk Niels ,als je zo;n een stuk met wat slecht weer zou zien ,
zou je bijna denken aan een soort sintel , en er zo voorbij lopen , mooi gespot

Gr

Huug

optimo schreef:
zeker mooi stuk Niels ,als je zo;n een stuk met wat slecht weer zou zien ,
zou je bijna denken aan een soort sintel , en er zo voorbij lopen , mooi gespot

Gr

Huug

Klopt. Er waren die dag ook vele zoekers langsgelopen. Dat was mijn geluk

Voortaan dus ook kijken naar ijzeroer, maar eet het niet op en geef het niet aan je kinderen want het is giftig http://www.rivm.nl/Documenten_en_public ... _Zandmotor

In dat onderzoek staat nog dit over de herkomst:

"De aanwezigheid van deze brokken wordt verklaard doordat ijzeroer lokaal kan voorkomen in de fluviatiele, Pleistocene afzettingen die onder het zeezand gelegen zijn, ook waar zand gewonnen is voor de Zandmotor. IJzeroer ontstaat
bijvoorbeeld bij kwel van anaeroob, ijzerrijk grondwater in moerassen of beekdalen. Tijdens het uittreden wordt het tweewaardige, gereduceerde en opgeloste ijzer geoxideerd naar driewaardig ijzer. Driewaardig ijzer is slecht
oplosbaar bij pH 6-8 en slaat neer als ijzerhydroxide. Als dit gebeurt in de grond kan hierbij zoveel ijzerhydroxide geconcentreerd op een plek neerslaan dat er sprake is van ijzeroer."

Ik vermoed dat de herkomst ook vroeg Holoceen kan zijn vanwege de aanwezigheid van moerasgebied.

[Bewerkt door sjaak op 19-01-2017 om 23:17 NL]

Ik heb al eerder opgemerkt, dat ijzeroer heel plaatselijk kan zijn. Daarbij heb ik verwezen naar een artikel in "Grondboor en Hamer". Ook de zuurstof kan in een onderaardse stroming aangevoerd worden. Wat betreft het moerasachtige gebied, die zijn er in het Pleistoceen regelmatig geweest. Ook in de mammoetsteppe waren ze er. Ook toen waren er heel korte perioden met opwarming en afkoeling. Een mooi voorbeeld is de Jarkov mammoet. De permafrost waarin hij lag is in een korte periode volgend op het laatste glaciaal gesmolten, waarbij het karkas is afgegleden naar het meertje. Kort daarop is de zaak weer bevroren. Nu smelt die permafrost weer.

sjaak schreef:
Voortaan dus ook kijken naar ijzeroer, maar eet het niet op en geef het niet aan je kinderen want het is giftig

Het hert was toch een beetje eigenwijs

mirjamk schreef:

sjaak schreef:
Voortaan dus ook kijken naar ijzeroer, maar eet het niet op en geef het niet aan je kinderen want het is giftig

Het hert was toch een beetje eigenwijs

Ja, laat dat dus een wijze les zijn.

Ik ben benieuwd of het ijzerhoudende gesteente ook eventuele etensresten heeft geconserveerd. Daar kom je vast niet gemakkelijk achter, zeker niet op een niet-destructieve wijze denk ik. Misschien is het ook wel onzin en is die kans vrij klein. Vond het wel een leuke gedachte!

[Bewerkt door mirjamk op 20-01-2017 om 15:37 NL]

Als het ijzer geoxideerd is betekent dat dan niet ook dat eventuele etensresten juist vergaan zijn in plaats van bewaard?

Pim

Ik weet hier te weinig maar het kaakje zal na de dood van ons ijzervretend hert in een ijzerhoudende laag zij gekomen waarna het ijzeroer zich langzaam is gaan afzetten. Alles zal toen al weggerot zijn. Er heeft nogal wat druk op het kaakje gestaan. Het is hier en daar flink verdrukt.