Paleontica Community

Nu het beestje achter deze doorsnede is geraden (zie topic https://www.fossiel.net/forums/viewtopi ... icID=34066 Dicranurus! ), neem ik jullie stap voor stap mee in de preparatie.

Op de eerste twee foto's zie je de voornaamste doorsnedes die zichtbaar zijn. In totaal is de steen in 5 stukken gebroken, dus er zijn nog doorsnedes te zien, maar de twee die ik hier toon zeggen eigenlijk alles.

De derde foto toont een blik op de laag in situ. We bevinden ons hier in een put van een tweetal meter diep. De couche zelf dagzoomt in een Oued, in een vlakte dus, en er moet bijgevolg verticaal gegraven worden om te te bereiken.

Dicranurus is zeldzaam, je moet dagen en dagen stenen doorkloppen om er één te vinden, en dan is die meestal nog niet compleet. Zelf heb ik tot nu toe enkel fragmenten gevonden. En zelfs als een doorsnede een volledig beestje toont, dan nog ontbreken de vrije wangen meestal.

Een 'goede' dicranurus vinden is dus geen sinecure, en dat geldt ook als je een ongeprepareerde wil aankopen.

Waarom is dit wél een 'goede'? Wel, de doorsnede op foto 1 toont alvast de naad tussen het cranidium en de linker librigena (dat ronde breukvlakje op de naad is het afgebroken oog), en die naad zit mooi dicht. De doorsnede op foto 2 toont niet enkel enkele pleura, maar ook de rechter kopstekel of 'hoorn', maar -belangrijker- ook de rechter genale stekel. Met andere woorden, ook de rechter librigena is aanwezig. Of deze zo mooi aansluit als de linker, valt moeilijk in te schatten. Een kleine verschuiving is mogelijk.

Dit alles natuurlijk onder voorbehoud dat ik de doorsnedes correct interpreteer!

Ga ik weer met belangstelling volgen !!

Deze foto's zullen heel wat duidelijk maken, de hoek is min of meer dezelfde als foto 1in het eerste bericht.

Het cranidium is vrijgelegd, en je kan mooi de aanzet zien naar de twee occipitale 'hoorns'. Ik heb de sutuur gevonden, maar nog niet de rechter librigena. Deze ligt een beetje lager. We zullen zien.

Intussen heb ik ook het grootste breukvlak teruggelijmd. Ik wilde niet riskeren dat er scherfjes zouden losspringen. Jammer genoeg is de fit niet perfect, maar wel dun genoeg voor de polyester om als vuller op te treden. Ik ga er wellicht nog een beetje lijm in laten sijpelen.

Goed nieuws, de rechter vrije wang ligt heel netjes op z'n plaats, met een vrijwel dichte sutuur. Dat ziet er veelbelovend uit. Als ik wat verder ben volgen er nieuwe foto's.

Heel erg benieuwd! Ziet er uit dat dit een hele mooie prep gaat worden.

Stukje bij beetje...

Het is belangrijk om héél goed na te denken over wat eerst vrij gelegd moet worden. De lange stekels van een Dicranurus zijn erg onregelmatig gevormd, en een kleine kanteling van de segmenten kan ze een heel andere richting doen uitwijzen. Ik heb al stukken gezien waarbij de stekels mooi plat liggen, op één paar na, die dan verticaal omhoog staan. Daarom laat ik nog een hele brok steen boven de trilobiet intact.

Wat nu? Wel, de occipitale 'hoorns' komen eerst, van binnen naar buiten toe (want ze krullen terug). Je kan trouwens de doorsnede van de tip van de linker -vanuit het standpunt van de Dicranurus- hoorn zien op foto 2.

Daarna, de rechter vrije wang, mét wangstekel. Deze ligt hoger dan de daaropvolgende stekels, en moet dus sowieso eerst gelocaliseerd worden.

Daarna volgen twee thoraxdelen met korte stekels, en dan komt de eerste lange thoraxstekel aan de beurt. Dat allemaal aan de rechterzijde.

Tot de volgende update!
Dit stuk zal overigens te bekijken zijn op de beurs! Dan kan je je verbazen hoe klein deze eigenlijk is.

Ziet er goed uit

GR

Ik zit altijd vol bewondering te kijken hoe jullie de fossielen er, op mooi eruit krijgen en met zoveel geduld. Erg mooi

Fantastisch Frederik,
Die wil ik morgen in het "echt" ook wel eens zien. Doet me eraan denken dat ik mijn loupe niet mag vergeten.
Zo'n preparatie is alleen weggelegd voor mensen met sterke zenuwen en een vaste hand.
Niet direct iets waar ik aan zou (durven) beginnen.

Hey Danny, de dicranurus zal erbij zijn morgen!