Geologische wandeling Moresnet (B)
Geplaatst: 14 apr 2019, 22:04
Vandaag organiseerde de geologische vereniging Mente et Malleo een wandeling waarbij we de geologie tussen Moresnet en Plombieres hebben bekeken. Het was een leuke wandeling, die meer dan 4 uur duurde, maar waarvan we volgens iemands GPS bijna 3 uur ergens stilgestaan / rondgesnuffeld hebben
Als gevolg van de Hercynische gebergtevorming zijn de Devonische en Carbonische gesteenten hier vervormd. We zijn begonnen bij een Devonische ontsluiting onder de spoorbrug bij Moresnet. Hoewel we verder alleen vroeg-Carbonische gesteenten hebben zien dagzomen, loop je tussen Moresnet en Plombieres afwisselend tussen afzettingen uit het vroege en late Carboon. Dat komt omdat dit gebied flink geplooid is en vervolgens geërodeerd.
Door deze plooiingen liggen op de ene plek de lagen horizontaal (foto 3), en honderd meter verder verticaal (foto 4). Het gaat om kalkstenen, wat duidt op een afzetting in rustigere zee, ver van het land. In deze kalkstenen zijn ook vuurstenen te vinden (foto 5). Soms waren de plooiingen heel goed zichtbaar (foto 6 en 7), en bij dat plooien schuiven gesteenten ook over elkaar. Ook daarvan zijn de resten terug te vinden (foto 8 ).
Waar kalk is, zijn ook kalkovens (foto 9). Hierin wordt kalk gebrand, waardoor CaCo3 (wat kalksteen is) verandert in CaCo. De CO2 komt daarbij vrij, en er ontstaat een product wat voor allerlei doeleinden gebruikt kan worden: om huizen wit te verven, de voet van fruitbomen te beschermen tegen infecties, land te bemesten etc.
Vervolgens zijn we richting het mijnterrein van Plombieres gelopen. Door alle plooiingen etc kon heet, mineraalrijk water de gesteentes indringen, waardoor uiteindelijk allerlei metalen zijn afgezet. In dit geval was vooral het voorkomen van zink een belangrijke reden om hier mijnbouw te plegen. Voor deze mijnbouw is de Geul rechtgetrokken (foto 10).
De mijn is in 1920 gesloten en het terrein is veranderd in een natuurgebied. Overal zijn nog resten van de mijnen te vinden. Opvallend is dat waar het mijnafval gestort is, de vegetatie wezenlijk anders is. Planten willen hier minder graag groeien, omdat het natuurlijk erg schraal is, maar ook het hoge zinkgehalte wordt niet door alle planten gewaardeerd. Het zinkviooltje, de zinkboerenveldkers en zink Engels gras voelen zich er echter goed thuis. Dit in contrast tot de kalkminnende vegetatie met veel daslook in de bossen om de mijnsite heen.
Het was een erg geslaagde dag, en dat werd versterkt door de aanwezigheid van een aantal IVN-ers, waardoor er aandacht was boor biotiek en abiotiek tegelijkertijd. Voor herhaling vatbaar!