seizoensvorstheuvels
Geplaatst: 09 jul 2020, 11:42
Enkele jaren geleden ontdekte ik bij de aanleg van een nieuw natuurgebied enkele intrigerende bodemverschijnselen.
Ik had ooit al eens dergelijke zaken gezien bij de aanleg van de A7 richting Duitsland, nabij het dorp Scheemda. (Gn).
Maar de hoeveelheid die we in het nieuwe natuurgebied aantroffen was wel heel erg groot.
Seizoensvorstheuvels zijn een overblijfsel uit het einde van de laatste ijstijd. Door smeltwater ontstonden er kommen in de grond die vervolgens door wat spaarzame planten werden gekoloniseerd. Dan werd het weer wat kouder en stoof er zand in de kommen. Dan weer wat warmer en opnieuw groeide er plantaardig spul in. En dat herhaalde zich meerdere malen tot uiteindelijk de kom was opgevuld met zand en laagjes veen. Het is een theorie, maar volgens onze noordelijke stenenkenner Harrie Huisman zou het ongeveer zo gegaan kunnen zijn. Ook is onder in de profielen duidelijk een bandje van grindjes te zien wat het ontstaan door water lijkt te bevestigen. Dekzand bevat vaak van die kleine steentjes en die lijken dus uitgespoeld in de kom te zijn beland.
Vanuit de Werkgroep Prehistorie van het Veenkoloniaal Museum te Veendam werd een groep samengesteld die e.e.a. ging onderzoeken. Aan het einde van het onderzoek hadden we in een gebied van ongeveer een halve ha honderdenzestig vorstheuvels getraceerd. Nou ja, de restanten dan van vorstheuvels. Je mag ze vergelijken met mini pingoruïnes. De kleinste was zo'n twintig cm in doorsnee, de grootste enkele meters. Ze zij nu uiteraard allemaal weer verdwenen onder de vegetatie, maar we kunnen ze ieder moment weer opzoeken, leve de GPS!
We hebben enkele lakprofielen gemaakt waaronder een driedimensionale en die staat nu in het Hunebedcentrum opgesteld.
Bij deze wat plaatjes van de toch wel opmerkelijke verschijnselen.
ale
Ik had ooit al eens dergelijke zaken gezien bij de aanleg van de A7 richting Duitsland, nabij het dorp Scheemda. (Gn).
Maar de hoeveelheid die we in het nieuwe natuurgebied aantroffen was wel heel erg groot.
Seizoensvorstheuvels zijn een overblijfsel uit het einde van de laatste ijstijd. Door smeltwater ontstonden er kommen in de grond die vervolgens door wat spaarzame planten werden gekoloniseerd. Dan werd het weer wat kouder en stoof er zand in de kommen. Dan weer wat warmer en opnieuw groeide er plantaardig spul in. En dat herhaalde zich meerdere malen tot uiteindelijk de kom was opgevuld met zand en laagjes veen. Het is een theorie, maar volgens onze noordelijke stenenkenner Harrie Huisman zou het ongeveer zo gegaan kunnen zijn. Ook is onder in de profielen duidelijk een bandje van grindjes te zien wat het ontstaan door water lijkt te bevestigen. Dekzand bevat vaak van die kleine steentjes en die lijken dus uitgespoeld in de kom te zijn beland.
Vanuit de Werkgroep Prehistorie van het Veenkoloniaal Museum te Veendam werd een groep samengesteld die e.e.a. ging onderzoeken. Aan het einde van het onderzoek hadden we in een gebied van ongeveer een halve ha honderdenzestig vorstheuvels getraceerd. Nou ja, de restanten dan van vorstheuvels. Je mag ze vergelijken met mini pingoruïnes. De kleinste was zo'n twintig cm in doorsnee, de grootste enkele meters. Ze zij nu uiteraard allemaal weer verdwenen onder de vegetatie, maar we kunnen ze ieder moment weer opzoeken, leve de GPS!
We hebben enkele lakprofielen gemaakt waaronder een driedimensionale en die staat nu in het Hunebedcentrum opgesteld.
Bij deze wat plaatjes van de toch wel opmerkelijke verschijnselen.
Ik kan allicht hem nog eens vragen hoe het er mee staat.