Vindplaats verhalen

[Supergraver]

Vorig jaar ben ik samen met m\'n haaientand-maatje Michiel voor de 3e keer naar de Peace River in Florida geweest. Tot onze grote schrik was het water niveau in het begin van de week zeer hoog. Op de plaatsen waar we een jaar daarvoor nog tot onze enkels stonden was het niu graven met het water boven de tepels (vrij koud!) Gelukkig zakte het water in de loop van de week en begonnen we ook steeds meer te vinden. DE laatse drie dagen van ons verblijf zaten we op een zeer goede plek, waar we (wat trouwens verboden is) te graven in de wanden tussen de boomwortels. Met als winst meerdere complete Meg\'s, EINDELIJK het jaar hiervoor hebben we ons aan de regels gehouden en slechts een paar kleine en vaak gebroken Meg\'s gevonden. Ik vermeld eigenlijk alleen de Meg\'s omdat tanden zoals Hemipristis en Galeocerdo in vrij grote hoeveelheden voorkomen. De laaste dag hadden we nog een \'funny\'. We stonden lekker te graven en plots zie ik Michiel het water uitspringen met de woorden \'EEN SLANG!!\'. Ik rennen om te zien wat voor een. Maar het beestje was alreeds weg gezwommen. Ik ging weer terug om een broodje te pakken en een koud biertje en prompt ligt daar op de kant nog slang. Ik ben zelf vrij geintereseerd in slangen en zie meteen dat het een jonge watermoccasin ook wel \'Cottonmouth\' genoemt is. Vrij giftig. Later deze dag zien we er nog een, dus drie slangen op een dag op dezelfde plek waar we al drie dagen aan het graven waren en vaak ook met onze blote handen tussen de wortel hebben lopen wroeten. Kort samengevat: in de wand tussen de wortels, mooietanden maar ook vele slangen. Voor de vele alligators hoeft men eigenlijk niet echt bang te zijn, hoewel een van drie meter mij wel doet besluiten om mijn geluk een stukje verder op te gaan zoeken.
Wanneer er iemand nog van plan is om naar Florida te gaan, laat me het weten ik heb behoorlijk wat info (ook over campings etc).

[ilse]

Hallo daar,
Ik heb jou verslag gelezen, en ik was op slag weg aan\'t dromen over Megaladons.
Het is ook mijn droom om ooit een of meerdere perfecte Megaladons te vinden.Op dit moment heb ik nog maar twee onvolledige Meggs gevonden. Ik denk niet dat het er bij mij ooit van gaat komen om ze te zoeken in Amerika maar ik blijf er wel op hopen.
Groetjes...Ilse

[trilobietje]

Even een klein verhaal over hoe een mens mazzel kan hebben.
Vorig jaar op een koude, regenachtige zondag hadden m\'n zus en ik besloten om nog eens richting Cadzand te rijden,samen met onze dochters. Zelfs met regen of koude zitten we liever buiten dan binnen te blijven. Enfin, net als de keren ervoor vonden we maar bitter weinig haaietanden. Tijd voor een pauze in het \"Paviljoentje\".
Al lopend door het mulle zand bovenaan tegen de duinen, raapt m\'n dochter Sarah (7) iets op en roept \"kijk mama\". Ik kijk en slaak een kreet, \"een megalodon!!\". Weliswaar niet heel maar toch, voor hier in Cadzand een mooi exemplaar en daarbij, ons groepke van de fossielenclub had er nog gene gevonden, en mijn dochter raapt er hier zowaar ene op, heel toevallig. Die dag kon niet meer stuk, ook al vonden we verder niets meer.
Een eigen vondst koester je toch meer dan een gaaf exemplaar, gekocht op een beurs of gekregen.
Zo heb ik een aardslelijke megalodon gevonden (lengte 7,5 cm en breedte aan de wortel 6 cm). Het glazuur is aan de wortel erg afgesleten en door de vorst is hij helemaal verkleurd (groen, grijs, wit). Maar... ik ben er toch fier op want het was m\'n eerste meg en ik heb er heel wat voor geploeterd in de stugge klei.
Evenveel geluk als m\'n dochter had ik op kaptocht met de club in een groeve in Couvin. Door de vorst lag er over al het gesteente een kleine laag met ijskristallen en kon je moeilijk zien of er ergens fossielen te bespeuren waren. Er werd niets gevonden. Ik had me op voorhand wat voorbereid door op\'t internet te gaan kijken wat voor fossielen we konden aantreffen. Misschien heeft dat me wat geholpen want ik had een foto gezien van een orthoceras en herkende tijdens onze zoektocht een orthoceras in het gesteente. Kort daarna raapte ik een steen op die in een modderpoeltje lag. Ik had er ribbels op gezien. Het \"eitje\" bleek achteraf een zeer oude nautilusachtige te zijn. Vraag me niet hoe of wat. Ik heb het opgezocht en vond wel verschillende soortgelijke beestjes maar het lijkt in ieder geval op een gomphoceras zoals mijn zus één in Engeland gevonden had, maar dan meer ovaal en met banden die geleidelijk smaller worden. Ik wou best nog in die groeve blijven. Misschien lagen er nog wel zulke \"eitjes\" voor het oprapen. Maar onze groepsleider besloot elders naartoe te trekken.
Zo zie je maar. De grootste vondsten worden soms echt gedaan door puur toeval.
Gelukkig ligt nog niet alles zomaar voor het oprapen of we zouden er niets speciaals meer aan vinden he.
groetjes
Marleen

[Casper]

ik vind cadzand en dan vooral de zwarte polder echt super. ik ben daar nu in totaal zo\'n 20 à 25 dagen geweest en heb er meer dan 3000 haaientanden verzameld en duizenden andere fossielen. haaientanden en zoogdierfossielen zijn mijn favoriete fossielen dus voor mij is cadzand en omstreken een erg geschikte vindplaats
mijn mooiste vondsten uit cadzand staan wel op mijn website. ik heb onlangs alle haaientanden opnieuw gedetermineerd en ben nog wat vraagtekens tegengekomen, die zal ik in de loop der tijd wel een keer posten op dit forum. ik heb helaas ook nog nooit een complete megalodon gevonden maar wel enkele redelijk grote stukken. ook ik droom ervan nog eens een complete megalodontand te vinden. ik hoop wel dat ik het overleef (geen hartaanval ofzoiets).
van mij helaas geen sterke vindplaatsenverhalen, ik vind heel normale fossielen op heel normale plaatsen onder heel normale omstandigheden

Groeten, Casper

[Frisian-old-age]

MIJN MILL MEGALODON VERHAAL.

Meestal wanneer ik naar Mill ga, om te zoeken sta ik op zo tegen kwart over vier,om klokvast 5 uur te vertrekken.Dit om file-leed te voorkomen,kom namelijk langs verschillende knooppunten, wat dagelijks vastzit.Zo tegen 7 uur zijn we dan te plekke.We(ik en mijn buurvrouw ) zoeken\\zeven zeer lang, gemiddeld tot 7 - 8 uur s\'avonds.Keren dan huiswaarts met vele vondsten zoals haaientanden\\ mill-residu maar ook keien.Ik schat dat we in totaal zo\'n 1000 kg aan keien uit Mill in onze gezamelijke voortuin hebben liggen.
Toen ik mijn Mill-Megalodon vond waren we daar later dan normaal ( omstreeks 12 uur )
Dit vanwege een afspraak bij de dietiste.Nu ben ik algemeen gezien zeer makkelijk en bescheiden in omgang met alles en iedereen.Deze keer totaal niet dus!Behoorlijk temperamentvol toentertijd naar Mill gereden.
Daar aangekomen, snel de lieslaarzen en regenkleding aangetrokken.Toen we langs de buis liepen, konden we aan het geluid horen dat veel gruis werd opgespoten.
Even later stond ik ongeveer een meter van de spuitmond te zeven.Er was veel stroming en bleef daardoor konstant op de zelfde plaats staan.Constant scheppen, zeven, scheppen,zeven.Bleek inderdaad veel gruis te zijn met enkel keer een klein tandje.Had ongeveer zo\'n 2 uur dat gedaan,kreeg door die gebukte houding behoorlijk last van de onderrug.Zei tegen mezelf nog 3 keer een zeef en dan pauze.Ik deed een schep op zeef, haalde de zeef omhoog en keek met alle verbazing wat erin lag.Een Megalodon.Wat er toen allemaal door me heen gegaan is, onbeschrijflijk.Mijn buurvrouw kan nog steeds in geuren en kleuren vertellen welke en wat voor gezichtuitdrukkingen ik allemaal toen had.Iedereen die in de buurt was kwam naar me toe om hem te bewonderen en me te feliciteren met de vondst.Een vaste bezoeker vertelde me zelfs dat dit eentje van de mooiste is van de afgelopen 2 jaar die hij gezien heft.Zelf de grote baas,die er toevallig even was heeft hem gezien.Hij zei: je dag kan niet meer stuk en ik antwoordde: mijn dag? Dit is de vondst van mijn leven.Dit is naast de geboorte van mijn kinderen het mooiste wat me ooit overkomen is.Dit alles gebeurde op 5 juni 2003 om 14.30 uur.

[ilse]

Mijn knapste vondst.
Vorig jaar zijn we tijdens de grote vakantie naar Shropshire (Engeland) geweest.
De bedoeling was op zoek te gaan naar fossielen (voornamelijk trilobieten).
\"Mortimer Forrest\" is bekend voor deze beestjes. Na reeds tweemaal het bos te hebben verkend en al enkele trilobietenstaartjes en koralen te hebben gevonden besloten we (mijn dochter en ik )het bos nog eens in te trekken. In de verte was het al volop aan\'t bliksemen en donderen maar de zoekmicrobe overhaalde ons om toch nog verder te gaan.Bij de tilobieten vindplaats aangekomen begonnen we te zoeken. Het onweer naderde snel en na een tijdje begon het zelfs te regenen.Dat was het signaal om toch maar terug te gaan naar de auto. Eerst gingen we in snelle pas, maar op de duur waren we al aan\'t lopen om toch maar niet te nat te worden. De boswegen liggen daar vol met keien waarin brachiopoden koralen en trilobieten verscholen zitten ( daterend uit het siluur). Plots al lopend valt mijn oog op een merkwaardige steen (kei). Ik heb hem opgeraapt even bekeken en zag direkt dat het wel IETS was maar WAT was nog de vraag!
Het is net een stenen ei met op de onderkant ringen. Ik dacht; WAAAAAW ik heb een fossiele dennedop gevonden. Maar thuis gekomen en mijn \" STENEN EI \" zoals ik, het was gaan noemen te hebben laten zien aan de clubleden ,wist iemand mij te vertellen dat het een Gomphoceras Pyriforme is, en nog wel een perfekt exemplaar. Als ik toen die moment niet even naar de grond had gekeken had ik MIJN VONDST nooit gevonden!
Toeval of niet???????????????
Groetjes...
Ilse

[toothdigger]

mijn mooiste vondst verhaal gaat terug naar vorig jaar zomer. Ik was samen met ouders + broertje op vakantie in Florida, daar was ik in contact gekomen met de vrij bekende fossil hunter Mark Renz. In ieder geval ik had een tour gereserveerd naar een zij tak van de peace river. Daar aangekomen stonden we tot ongeveer borst hoogte in het bruine water (het was ondertusssen wet saison, dus water stond hoog). Na een stuk of 50 kleine tandjes te hebben gevonden + een paar paardentanden en andere zoogdier spullen, werden wij een beetje moe en namen even een pauze. Na geinformeerd te hebben wat de andere mensen hadden gevonden gingen wij daar ook paar even in de buurt zoeken (er waren namelijk al 2 meg\'s gevonden en nog veel mooier 2 complete mammoet tanden). Toen wij het eigenlijk wilde opgeven, zei ik tegen mijn broertje: ,, Nog ff 1 keer op dat oude plekje zoeken, okee?\'\'
Hij vond het goed, na 2 scheppen (die ik overigens verichtte met een Florida Snow Shuffle) zag ik mijn broertjes ogen groot worden, toen ik keek zag ik een dikke goud bruine meg liggen in de zeef, wij schreeuwen en doen. Uiteindelijk bleek het een 2,5 inch perfect Meg te zijn die de vondst van de dag werd, onze vakantie kon niet meer stuk...

Toothdigger

[Bewerkt door toothdigger op 08-03-2005 om 09:04 NL]

[Bewerkt door toothdigger op 08-03-2005 om 15:30 NL]

[Supergraver]

Beste Floris,

Geweldig he die rivieren in Florida. Ik heb zelf 2 jaar terug ook contact op genomen met het Mark Renz. Maar omdat ik al een aantal keer de Peace River had bezocht, kwamen we er eigenlijk al snel achter dat ik net zo goed op de bij mij bekende locaties kon gaan spitten. Vorig jaar hebben we in een week graven meer dan 4000 haaien en roggetandjes gevonden, waarbij 7 complete Meg\'s waarvan een van 6cm.
Trouwens Mark Renz heeft ook een aantal boeken geschreven over verzamelen in Florida.

Met vriendelijke groet,

Martijn

[toothdigger]

hoi supergraver

ja zeker super vent, die renz.
Ik heb al zijn boeken, helemaal geweldig hoe hij schrijft en beschrijft.
for meer info over hem en dingen die ze daar in Florida vinden, check ff:

www.fossilexpeditions.com

ciao

Toothdigger