U.S.A. tripreport dag 9 (de laatste zoekdag)
Geplaatst: 15 nov 2009, 14:59
Hier bij dan het tripverslag van dag 9. Onze laatste zoekdag voordat we weer naar huis gaan. En ook hier geld weer dat alles veel te snel voorbij ging.
Vandaag onze laatste zoekdag, hierbij zou John Powell ons naar een geheime locatie brengen. Eerst zijn we nog naar John zelf gegaan. Thuis heeft hij ons zijn verzameling laten zien, en hebben we wat dingen geruild. John heeft zich gespecialiseerd in het verzamelen van botten. Hij probeert hierbij om van zoveel mogelijk dieren een complete poot samen te stellen. Zo had Rene van Vliet een mooie complete zeehondenpoot meegenomen. Hier was John erg blij mee, en hij heeft Rene dan ook overstelpt met dingen.
Na wat gekeken, geruild en foto's gemaakt te heben vertrokken we met 3 auto's. John voorop en de rest erachteraan. De groeve van John bleek een oude zandwinning te zijn. Hier lagen enkele begroeide grindbergen bij waar de tanden zouden moeten liggen. Dit was niet wat we verwacht hadden, en we keken elkaar dan ook een beetje bedenkelijk aan. Toch heeft deze plek voor mij een aantal moie vondsten opgeleverd, en ook de rest heeft toch nog wel leuke dingen gevonden, hoewel de aantallen misschien wat tegenvielen bij sommigen. Een van mijn eerste vondsten was een redelijk mooie Great white, daarna een paar Galeocerdo cuvier's, een paar bijna witte Hemi's en als laatste nog een redelijke C. auriculatus, maar helaas weer zonder bijspitsen. Na een paar uur hadden we het hier wel weer gezien, en wilden we weer verder. We hadden nog wel zin om weer even naar Lee Creek terug te gaan aangezien we daar goed gevonden hadden. Met zijn allen dus eerst even afscheid genomen van John waarbij we hem onze schoppen en hark cadeau hebben gedaan.
Toen in de auto en weer terug naar de parkeerplaats in Lee Creek. Hier vond ik nog een redelijke chub, die helaas zijn puntje mist (zal wel orginele bijtschade zijn (LOL)). Hier deed iedereen toch ook weer leuke vondsten. Daarna nog even rondgeredenom eventueel nog een ander leuk plekje te vinden. Helaas konden we dit niet zo snel vinden totdat we in Aurora tegenover het museum (niet bij de vindplaats van het museum zelf) een neg gestort grindbedje voor onder het voetpad ontdekten. Er stond ook nog een lantaarnpaal in. Hier werden nog erg leuke vondsten gedaan en Jan vond er een erg mooi pathologisch megje. Zo zie je maar wat een beetje grind in het dorp zelf kan opleveren.
S-avonds zijn we eindelijk eens fatsoenlijk weesten eten in een steak house. Hier kon je dus zelf in een vitrine je vlees uitzoeken. Je wees er een aan en daar prikten ze dan een bonnetje op, de andere helft van het bonnetje kreeg jij dan en bij het opnemen van het menu gaf je je bonnetje af waarna je je perfect bereide steak kreeg. Iedereen bestelde een sixteen ounce steak. Een geweldige lap vlees die iedereen zo op at. Super. Opvallend was wel dat de bedeiening hier alleen maar uit meiden bestond van rond de 1 meter 60, en 46 kilo. Oftewel van ons eten wordt je niet dik. Na de maaltijd nog even gebabbeld met zijn allen waarna we onze koffers zijn gaan pakken om ons op te maken voor de terugreis.
Groeten Patrick
Vandaag onze laatste zoekdag, hierbij zou John Powell ons naar een geheime locatie brengen. Eerst zijn we nog naar John zelf gegaan. Thuis heeft hij ons zijn verzameling laten zien, en hebben we wat dingen geruild. John heeft zich gespecialiseerd in het verzamelen van botten. Hij probeert hierbij om van zoveel mogelijk dieren een complete poot samen te stellen. Zo had Rene van Vliet een mooie complete zeehondenpoot meegenomen. Hier was John erg blij mee, en hij heeft Rene dan ook overstelpt met dingen.
Na wat gekeken, geruild en foto's gemaakt te heben vertrokken we met 3 auto's. John voorop en de rest erachteraan. De groeve van John bleek een oude zandwinning te zijn. Hier lagen enkele begroeide grindbergen bij waar de tanden zouden moeten liggen. Dit was niet wat we verwacht hadden, en we keken elkaar dan ook een beetje bedenkelijk aan. Toch heeft deze plek voor mij een aantal moie vondsten opgeleverd, en ook de rest heeft toch nog wel leuke dingen gevonden, hoewel de aantallen misschien wat tegenvielen bij sommigen. Een van mijn eerste vondsten was een redelijk mooie Great white, daarna een paar Galeocerdo cuvier's, een paar bijna witte Hemi's en als laatste nog een redelijke C. auriculatus, maar helaas weer zonder bijspitsen. Na een paar uur hadden we het hier wel weer gezien, en wilden we weer verder. We hadden nog wel zin om weer even naar Lee Creek terug te gaan aangezien we daar goed gevonden hadden. Met zijn allen dus eerst even afscheid genomen van John waarbij we hem onze schoppen en hark cadeau hebben gedaan.
Toen in de auto en weer terug naar de parkeerplaats in Lee Creek. Hier vond ik nog een redelijke chub, die helaas zijn puntje mist (zal wel orginele bijtschade zijn (LOL)). Hier deed iedereen toch ook weer leuke vondsten. Daarna nog even rondgeredenom eventueel nog een ander leuk plekje te vinden. Helaas konden we dit niet zo snel vinden totdat we in Aurora tegenover het museum (niet bij de vindplaats van het museum zelf) een neg gestort grindbedje voor onder het voetpad ontdekten. Er stond ook nog een lantaarnpaal in. Hier werden nog erg leuke vondsten gedaan en Jan vond er een erg mooi pathologisch megje. Zo zie je maar wat een beetje grind in het dorp zelf kan opleveren.
S-avonds zijn we eindelijk eens fatsoenlijk weesten eten in een steak house. Hier kon je dus zelf in een vitrine je vlees uitzoeken. Je wees er een aan en daar prikten ze dan een bonnetje op, de andere helft van het bonnetje kreeg jij dan en bij het opnemen van het menu gaf je je bonnetje af waarna je je perfect bereide steak kreeg. Iedereen bestelde een sixteen ounce steak. Een geweldige lap vlees die iedereen zo op at. Super. Opvallend was wel dat de bedeiening hier alleen maar uit meiden bestond van rond de 1 meter 60, en 46 kilo. Oftewel van ons eten wordt je niet dik. Na de maaltijd nog even gebabbeld met zijn allen waarna we onze koffers zijn gaan pakken om ons op te maken voor de terugreis.
Groeten Patrick
