Hoelang in de houtlijm?

[dpompert]

Ik ga zeker van de week even foto's maken van de fossielen. Het zijn meer schelpen e.d. in zand etc. maar voor ons een leuke vondst. Beginnelingen zijn wij ten slotte. Ook het resultaat na een "badje'' met houtlijm laten wij zien. Bedankt voor de vele informatie die we even moeten verwerken

[Germa]

Dank voor de info, zeg maar gewoon jij en jou tegen me trouwens

[hubertus68]

Hallo Dirk,

een kleine aanvoeging nog tot het bericht van Plikona: Het aandippen van de matrix (dus het omgevende gesteente) kan een lelijk resultaat opleveren als het gesteente te hard of dicht is (bvb. kristaliseerd). De lijm kan in dit geval niet in de matrix intrekken en droogt "op" de steen. Dit voert tot een spekkige glans. Je zal de houtlijm-concentratie dus eens moeten uitproberen aan een "afval-stuk".
Ik ben in verloop van de jaren tot een vestiging met Mowilith/aceton overgegaan, als het stuk niet TE groot is. Deze methode is imo beter omdat het Mowilith met pure aceton verwijderbaar is. Maar ook de Mowilith-concentratie moet je uitproberen.

Ik ben benieuwt op de fotos...

Grieten,
Oliver

[Indagator]

Hallo allemaal,

Dergelijk discussies over het al dan niet gebruiken van houtlijm, Mowilith, Velpon , Paraloid, etc. is al eens de revue gepasseerd. In principe zal iedere lijm een spoor achter laten op de lange termijn dat valt alvast te garanderen. Hierbij zijn geen uitzonderingen laat je niks wijsmaken.

Echter hoe zwaar en hoe deze uiteindelijk effect gaan hebben op het fossiel is de reden dan met prefereert voor de enigszins reversibele lijmen zoals Mowilith, velpon en paraloid i.p.v. houtlijm. Dit is van een materiaalkundig/chemische oogpunt logischer dan houtlijm-oplossing aangezien hierin mergel gedeeltelijk oplost door het zuurdere water (dit is een simpel chemische proces ). Dus bij gevoelige, korrelige stukken is het inderdaad handig geen houtlijm te gebruiken om deze reden. Hierin ben ik het helemaal eens met de andere adviezen.

Verder kijkend op de lange termijn speur ik wat zaken waar het antwoord was moeilijker ligt. Aceton is simpel gezegd een stofje waarin plastics oplossen. Dit is de reden waarom het gebruikt word om deze lijmen op te lossen. Dit is afhankelijk van de lijm een reversibel proces. Echter is deze ook waterafstotend dit kan indien het fossiel niet voldoende gedroogd is lijden tot scheuren. Verder wil ik benadrukken dat aceton geen stof is om lichtzinnig mee om te gaan. Deze stof verdampt snel en in combinatie met lijmen kan dit gezondheids- risico's met zich meebrengen.

De reden dat plastics verkleuren is wellicht bekend bij sommige maar om een beter idee te krijgen hoe je dit zoveel mogelijk te niet kunt doen zal ik ze aangeven met betrekking tot fossielen: UV-licht, Hitte, chemicaliën (zuren en loogzouten) en in sommige gevallen biodegradatie als gevolg van bacteriën. De laatste is bij de betere lijmen al bij de productie te niet gegaan door additieven wat ook kan worden voorkomen bij UV-licht en hitte. Dus het beste kun je je behandelde fossielen niet in het zonlicht zetten en beschermen tegen de hitte door ze in een koele ruimte te plaatsen.

Dit gezegd hebbende wil ik benadrukken dat ik van de genoemde lijmen paraloid en Mowilith wellicht beter zijn dan houtlijm voor enkele redenen maar de lange termijn effecten wil ik nog weleens bezien.

Groeten,
Arno

[Frederik]

Arno geeft hier een goede samenvatting. De bezorgdheid van Plikona ligt m.i. vooral -en terecht- bij het volledig onderdompelen van het fossiel. In dit geval kan dat leiden tot het volledig uit elkaar vallen van het stuk, wat natuurlijk niet de bedoeling is. Bovendien komt er zo ook lijm op het fossiel zelf terecht. Daarbij kan je j de vraag stellen of dat nodig is.
Bij deze krijtfossielen is het vooral handig zijn om de matrix te stabiliseren, omdat deze anders blijft afbrokkelen. Hiertoe is het wellicht voldoende om een beetje dunvloeibare consolidant met behulp van een borsteltje aan te brengen. Zelf breng ik dit enkel op de matrix aan, en niet op het fossiel.

Het gebruik van witte houtlijm (D3, niet elke soort is geschikt) is erg populair voor Pleistocene botten. Het zgn 'witte bad'. Hoewel het enkele voordelen heeft (vb; geen akelig ongezond of brandbaar solvent), heeft het een erg slechte reversibiliteit.

Wanneer je weet om te gaan met solventen als acetone, zijn er betere keuzes vind ik. Mowilith en Paraloid zijn al genoemd, ik neem aan dat Osteofix ook een optie is. Velpon en consorten zijn dan weer af te raden.