Paleontica Community

Ja, dat klopt. Want dat is mijn vakgebied niet. Dus als je nog een pdf-je hebt liggen dan houdt ik me aanbevolen.

Groeten Patrick

Hey Patrick,
Mooi spul, ook al mooi geprepareerd. Hoe heb je dat tot nu toe aangepakt ? Mijn prep-pogingen liggen nu even stil door drukte, zal tezijnertijd wel wat laten zien....
Gr,Marcel

[Bewerkt door Everhardus op 12-09-2010 om 12:00 NL]

digging for it schreef:
Ben nu al weer een tijdje bezig met het prepareren van de ammonieten. Bij sommige gaat dat wat makkelijker dan bij anderen, en bij sommige lukt het gewoon helemaal niet. Ook merk je zo dat deze ammonieten toch wel breekbaar zijn. Ondertussen heb ik er echter al heel wat gedaan, maar er liggen er nog steeds te wachten.

Groeten Patrick

Prachtig Patrick!

[Bewerkt door Erik-B op 12-09-2010 om 20:25 NL]

Ik heb wat foto's gemaakt van het materiaal dat ik al lang heb. Ik heb de ammonieten toendertijd met een accuborstel schoongemaakt (niet te agressief werken anders kleuren ze goud door het messing van de borstel) en vervolgens in een badje ondergedompeld van 50% velpon 50% acceton. Het resultaat is een goed geconserveerde en gestabiliseerde ammoniet. Je moet er wel rekening mee houden dat een aantal vondsten de behandel methode niet zullen overleven.
Ik heb ook naast het GEA nummer nog een ander boekje om de ammonieten te determineren. Dit is een uitgave uit de jaren 80 van de lokale geologische vereniging aldaar.

Hoi Marco

Super verzameling heb je daar. Ik heb ongeveer hetzelfde gedaan als jij qua preparatie en conservatie. Eerst met een dremel met een staalborsteltje ze schoongemaakt. daarna met wat tandartsen gereedschap geprobeerd om de kleinere windingen bloot te leggen. Als dat gelukt is, het geheel een dag in een potje aceton velpon laten liggen. Niet iedere ammoniet overleeft inderdaad deze behandeling, maar als je niets doet, vallen ze helemaal uit elkaar.

groeten Patrick

Mooi.

mammoetje schreef:
Ik heb wat foto's gemaakt van het materiaal dat ik al lang heb. Ik heb de ammonieten toendertijd met een accuborstel schoongemaakt (niet te agressief werken anders kleuren ze goud door het messing van de borstel) en vervolgens in een badje ondergedompeld van 50% velpon 50% acceton. Het resultaat is een goed geconserveerde en gestabiliseerde ammoniet. Je moet er wel rekening mee houden dat een aantal vondsten de behandel methode niet zullen overleven.
Ik heb ook naast het GEA nummer nog een ander boekje om de ammonieten te determineren. Dit is een uitgave uit de jaren 80 van de lokale geologische vereniging aldaar.

Wat een prachtig gepyritiseerd slakje. Mag ik daar een vergroting van zien? .Hele mooie verzameling btw.

Prachtige verzameling inderdaad. Dank voor de preparatie-uitwijdingen, ik doe grofweg hetzelfde op het moment behalve dan dat ik ook Rewoquat inzet, bij wijze van experiment.
Jammer genoeg is de uitgave van de boekjes niet meer voorhanden. Het is vervangen door 2 nieuwe delen, helaas veel minder mooi........
De Gea-uitgave heb ik inmiddels op de kop kunnen tikken. Dat er daar in 40 jaar onder de grond niet bijster veel is veranderd viel te voorspellen, leuk is het dat het ook boven de grond grotendeels hetzelfde is gebleven, zo maak ik op uit deze oude Gea-uitgave.
gr,Marcel

Bij deze eental extra foto's van de slakjes (Amphytrochus subduplicatus) ik heb nog een tweede foto gemaakt met daarop wat van de fauna zoals die voorkomt in het boven Toarcien, hier zijn niet veel ammonieten te vinden maar wel ander interessant materiaal. Het kleine schelpje midden onder is een trigonia, rechts onder een klein koraal.

Ook wel leuk om te laten zien is deze pathalogische ammoniet (Hildoceras bifrons). De foto's zijn van hetzelfde individu maar aan 1 zijde is de kenmerkende lijn niet zichtbaar op de zijde maar op de rug van de ammoniet. Het lijkt erop dat de schelp getordeerd is. Ik heb verder nog nooit zoiets gezien. Misschien interessant om eens te bekijken of dat vaker voorkomt.