OK Bert, daar gaan we weer......
De Franse verzamelaars verspreidden zich snel over het zoekgebied. Sommigen zoekend naar losliggende ammonietjes, sommigen begonnen steenhopen af te zoeken en weer anderen begonnen op grondniveau de boel open te breken of op wandjes in te hakken. Ik zelf had me voorgenomen vanwege de korte tijd die ik er kon zijn, er kon van 8.00 tot 12.00 worden gezocht, niet te veel tijd in het laatste te steken. Dit zou zwaar werk zijn en pas na enige tijd vondsten opleveren.
Ik had voorafgaand aan mijn bezoek foto’s gezien van de interclubsdag die vlak ervoor had plaatsgevonden. Aan deze interclubsdagen kunnen een beperkt aantal leden van buitenlandse geologische verenigingen deelnemen en worden om de 2 a 3 jaar georganiseerd. In totaal waren er dit jaar zo’n 250 deelnemers.
Ik herinnerde me foto’s te hebben gezien waarop flink wat steenhopen waren en bergen losliggend puin waar in kon worden gezocht.
Dit beeld herkende ik deze ochtend niet, de groeve lag er opgeruimd en aardig netjes bij. Iets te netjes….ik had op een berg vers materiaal gehoopt.
Rondlopend over het terrein kon ik de ammonietjes zo van de grond oprapen of tussen de verweerde kleilagen uitpeuteren. Wat een waanzinnige plek, het gemak waarmee hier vondsten konden worden gedaan en de rijkdom aan ammonieten waren overweldigend.
Na enige tijd namen de vondsten af.
Ik besloot het over een andere boeg te gooien. Vlak onder de wandjes met materiaal uit het Boven-Toarcien was een oude Fransoos bezig een van de weinige steenhoopjes te doorzoeken. Zijn opbrengst was ondertussen al indrukwekkend en ik ging ook een steenhoopje afgraven. Niet echt heel zwaar werk en al snel rolden er wat grotere exemplaren uit waaronder 2 Hammatoceraten van tussen de 10 en 15 cm. Prachtig materiaal.
Mijn vrouw was ondertussen in het Aalenien beland en liep met regelmaat terug naar waar onze rugzak lag om haar vondsten in veilig te stellen, prachtige geel/oranje gekleurde ammonietjes. Van afstand zag ik haar na enige tijd druk bezig met een Francaise die bezig was op een groot blok in te hakken. Ze bleek een wat grotere ammoniet te hebben gevonden en had hulp van de Francaise ingeroepen bij de berging hiervan, ik had immers het zwaardere gereedschap…..
Ik had de steenhoop inmiddels helemaal doorgeploegd en keek op mijn horloge. De tijd was voorbij aan het vliegen. Wat nog te doen ? Nog een steenhoop doorspitten of mijn geluk in de wand beproeven ? Ik besloot voor het laatste te gaan.
Gr,marcel
[Bewerkt door Everhardus op 10-08-2012 om 18:56 NL]
[Bewerkt door Everhardus op 10-08-2012 om 22:00 NL]
[Bewerkt door Everhardus op 10-08-2012 om 22:01 NL]