Blitzbesuch Frankische Schweiz 1-3 november 2013
Geplaatst: 12 nov 2013, 23:30
Enige tijd geleden mailde Marcel (Everhardus) me dat hij en Walter (Kalootklooier) naar de Frankische Schweiz zouden reizen om te gaan zoeken en een van de bestemmingen was de groeve Buttenheim bij Untersturmig en verder Grafenberg en nog wat plekjes.
Of ik interesse had; jaha, ik wil al jaaaren naar Buttenheim, dus gekeken of ik ut bij de baas kon regelen om vrij te krijgen en dat lukte zowaar en kon ik Marcel mailen dat ik mee ging.
Ik had toen nog niet door dat het een georganiseerde excursie was, maar dat vertelde Walter me een paar dagen later.
En da`s alleen maar heel prettig; als je naar een nieuw gebied gaat, dat je dan een gids hebt en dat toestemming e.d. geregeld is.
Mijn gereedschap bij elkaar gezocht en veel op het net gezeten om dingen door te nemen in het kader van de voorbereiding en de voorpret.
Op 1 november `s ochtends heel vroeg vertrokken naar Gouda, waar Walter resideert en van daaruit samen naar Nijmegen gereden om Marcel op te pikken.
Na een prettige rit, aangekomen in Buttenheim, waar al een fors aantal lieden aan het zoeken en graven waren.
Op het nivo van de Pleuroceras spinatum ( Domeriaan) een oude put leeggeschept en vervolgens met zijn drieen de stijve klei gaan afruimen en na enige tijd kwamen de concreties met ammonieten steeds vlotter de put uit en de emmer begon plezierig gevuld te raken.
Die concreties zijn grijs met de ammonieten hel wit, een prachtig contrast.
Wel zwaar werk; die klei geeft zich niet zomaar gewonnen en met houwelen, ijzeren staaf, hakje en de diverse hamers en bijtels ons een weg de grond in gebaand, voor het wegruimen een plaatje multiplex, dat schept een stuk makkelijk dan zomaar.
In de pauzes, die we af en toe hard nodig hadden, een beetje bij de locals de kunst afgekeken en vooral goed opgelet op welk nivo die mannen aan het werk waren.
De man die naast ons een put had, meldde, toen we vroegen of het een beetje lukte, dat hij "nichts beruhmtes" had gevonden, oftewel geen bijzondere zaken, maar wel bijna een emmer vol ammonieten, ik denk dat er zeker 200 in een emmertje gaan, dus...
We hebben die kreet: "nichts beruhmtes' er de hele trip in gehouden, tot er wel iets beruhmtes werd gevonden, maar daarover later.
Onbehoorlijk rijke vindplaats dus, met een behoorlijk complexe stratigrafie, en met vereende krachten hebben we er een flinke slinger aan gegeven en tegen dat het donker begon te worden waren we zo kapot en versleten dat we de meegebrachte lampen en lichtjes eigenlijk alleen gebruikt hebben om terug bij de auto te komen.
De emmer goed halfvol.
Daarna naar het logeeradres( bed&breakfast) om in te checken en te douchen alvorens we zijn gaan eten in een nabij gelegen restaurant; moe maar heel tevreden met de vondsten tot dusver.
Groet Bert (Elbert)
